| Nazwa | Dekasiarczek tetrafosforu | | Numer CAS | 1314-80-3 | | Synonimy | pięciosiarczek fosforu, pentasiarczek difosforu |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Flam. Sol. 1 (Substancja stała łatwopalna, kat. 1), H228;
Water-react. 1, (Reaktywny z wodą, kat.1), H260;
Acute Tox. 4*, inhal. (Toksyczność ostra, kat.4 – droga oddechowa), H332;
Acute Tox. 4*, oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302;
Aquatic Acute 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie ostre, kat. 1), H400;
| | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |    | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H228: Substancja stała łatwopalna.
H260: W kontakcie z wodą uwalniają łatwopalne gazy, które mogą ulegać samozapaleniu.
H332: Działa szkodliwie w następstwie wdychania.
H302: Działa szkodliwie po połknięciu.
H400: Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P273: Unikać uwolnienia do środowiska.
P402 + P404: Przechowywać w suchym miejscu. Przechowywać w zamkniętym pojemniku.
| | Dodatkowe kody zwrotów | EUH029: W kontakcie z wodą uwalnia toksyczne gazy.
|
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 1 mg/m3 | | NDSCh: | 3 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04015-13:1996 (H2S)
PN-Z-04073-1:2014 (H3PO4) |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 222,3
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe
Barwa: żółtawa
Zapach: charakterystyczny
Temperatura topnienia: 290°C
Temperatura wrzenia: 513-515°C
Temperatura zapłonu: brak danych
Temperatura samozapłonu: 273°C
Granice wybuchowości pyłu (frakcja 250 µm) w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 57,5 g/m3
- górna: brak danych
Gęstość w temp. 20°C: 2,03 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 7,7
Prężność par: brak danych
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie: reaguje
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkaliach,
dwusiarczku węgla. | | Właściwości dodatkowe | |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 0,04 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 389 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca, żrąca i dusząca: w kontakcie z płynami ustrojowymi powstaje siarkowodór i kwas fosforowy.
Drogi wchłaniania: prawdopodobnie drogi oddechowe i przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego*: pyły i prawdopodobnie pary powodują łzawienie i bóle oczu, kaszel, duszność. W dużych stężeniach i wilgotnym powietrzu może spowodować nagłe zatrzymanie oddechu. Zatrzymanie oddechu powoduje utratę przytomności. Bezpośrednim następstwem zatrucia może być obrzęk płuc.
Skażenie skóry, zwłaszcza wilgotnej, wywołuje jej podrażnienie - zaczerwienienie i ból, z ryzykiem oparzenia.
Skażenie oczu wywołuje łzawienie, ból z ryzykiem oparzenia chemicznego spojówek i rogówki. Nie ma danych o zatruciach
Drogą pokarmową u ludzi. Prawdopodobnie może wywołać oparzenie błon śluzowych jamy ustnej, przełyku i dalszych części przewodu pokarmowego z bólami brzucha, krwawieniami, wymiotami, biegunką.
* Brak danych o zatruciach u ludzi. Opracowano na podstawie efektów toksycznych produktów powstających w płynach ustrojowych i w wodzie.
Objawy zatrucia przewlekłego: nie opisywano. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, hydrokortyzon, deksametazon do podawania inhalacyjnego (np. Auxiloson), furosemid; Atrovent do inhalacji.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: tlenoterapia i postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia, ułożyć w pozycji półleżącej lub siedzącej. Zapewnić bezwzględny spokój, wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Podać tlen do oddychania przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie duszności bez obrzęku płuc, z objawami spastycznymi oskrzelowymi, podać do inhalacji Atrovent - 1-2 rozpylenia (działa rozszerzająco na oskrzela po 3-5 minutach). Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają założenie stałej drogi dożylnej, podanie dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu lub inhalacyjnie deksametazonu (np. Auxilosonu). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza z kontrolą układu krążenia i kontynuacją leczenia. Kontynuować podawanie tlenu.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. W razie zatrzymania oddechu zastosować wspomagany oddech za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Zaintubować, kontynuować prowadzenie wspomaganego oddychania za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. W razie wskazań podać dożylnie hydrokortyzon. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej. Założyć jałowy opatrunek na oparzone miejsca skóry. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Zależnie od charakteru i rozległości zmian transport do szpitala w celu zapewnienia konsultacji dermatologicznej.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku konieczna pilna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie pomyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych lub mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Dalsze postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
|
|
