| Nazwa | Dekaboran (14) | | Numer CAS | 17702-41-9 | | Synonimy | |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Acute Tox. 3, dermal (Toksyczność ostra, kat.3 – skóra), H311;
Acute Tox. 3, oral (Toksyczność ostra, kat.3 – droga pokarmowa), H301;
Acute Tox. 2 inhal. (Toksyczność ostra, kat.2 – droga oddechowa), H330;
Flam. Solid 2 (Substancja stała łatwopalna, kat. 2), H228; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |   | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H301: Działa toksycznie po połknięciu.
H311: Działa toksycznie w kontakcie ze skórą.
H330: Wdychanie grozi śmiercią.
H228: Substancja stała łatwopalna.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P301 + P310: W przypadku połknięcia: natychmiast skontaktować się z ośrodkiem zatruć lub lekarzem.
P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania.
P233: Przechowywać pojemnik szczelnie zamknięty.
P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 0,3 mg/m3 | | NDSCh: | 0,9 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
| metoda zalecana przez jednostki badawczo-rozwojowe w dziedzinie medycyny pracy |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 122,2
Stan skupienia w temp. 20 °C: ciało stałe
Barwa: bezbarwne
Zapach: intensywny, czekoladowy
Temperatura topnienia: 99,5 °C
Temperatura wrzenia: 213 °C
Temperatura zapłonu: 80 °C (zamknięty tygiel)
Temperatura samozapłonu: 149 °C
Granice wybuchowości w powietrzu: brak danych
Stężenie stechiometryczne: brak danych
Gęstość w temp. 25 °C: brak danych
Gęstość par względem powietrza w temp. 20 °C: 4,2
Prężność par w temp. 25 °C: 26,65 Pa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20 °C: rozpad
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w węglowodorach, eterach, disiarczku węgla | | Właściwości dodatkowe | |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 64 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 234 mg/m3/4 h
LD50 (królik, skóra) - 71 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka:
substancja drażniąca oraz działająca toksycznie na układ oddechowy, centralny układ nerwowy, wątrobę i nerki.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci pyłu wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, kaszel; może wystąpić duszność, skurcz oskrzeli, ból w klatce piersiowej, obrzęk płuc (rzadko), bóle i zawroty głowy, pobudzenie lub senność, halucynacje, mdłości, wzmożone napięcie i drżenie mięśni (tremor), wzrost temperatury ciała, wzrost ciśnienia tętniczego krwi, zwolnienie czynności serca (bradykardia), osłabienie mięśni, drgawki.
Skażenie skóry wywołuje ból, zaczerwienienie, owrzodzenia.
Skażenie oczu wywołuje ból i łzawienie, światłowstręt, zaburzenia widzenia, owrzodzenia z ryzykiem uszkodzenia rogówki.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty i objawy jak w zatruciu inhalacyjnym oraz utratę przytomności.
Objawy zatrucia rozwijają się w czasie 24-48 godzin od momentu narażenia.
Objawy zatrucia przewlekłego: spowolnienie, zaburzenia koordynacji, skurcze mięśni spowodowane uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego. Silne podrażnienie skóry, układu oddechowego i oczu. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, bromek ipratropium (Atrovent) i deksametazon do podawania inhalacyjnego; hydrokortyzon, furosemid, diazepam (Relanium) w amp. po 10 mg - do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent - 1-2 rozpylenia.
Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. W przypadku wystąpienia drgawek podać pozajelitowo 10 mg (1 amp.) Relanium.
Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Ze względu na ryzyko wystąpienia objawów ogólnych zatrucia w każdym przypadku konieczny jest transport do szpitala karetkę PR pod nadzorem lekarza. W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna lub/i chirurgiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie omyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia.
Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Chronić przed utratą ciepła. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej.
Jeżeli zatruty oddycha - podać tlen przez maskę.
Jeżeli nie oddycha - zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka).
Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić oddech za pomocą aparatu typu AMBU. Kontynuować podawanie tlenu.
Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. W razie wystąpienia drgawek podać pozajelitowo 10 mg ( 1 amp.) Relanium.
Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR. |
|
|
|
|
