Nazwa | Cyrkon | Numer CAS | 7440-67-7 | Synonimy | |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Water-react. 1, (Reaktywny z wodą, kat.1), H260; Pyr. Sol. 1, (Substancja stała piroforyczna, kat. 1), H250; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H260: W kontakcie z wodą uwalniają łatwopalne gazy, które mogą ulegać samozapaleniu. H250: Zapala się samorzutnie w przypadku wystawienia na działanie powietrza.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P222: Nie dopuszczać do kontaktu z powietrzem. P223: Nie dopuszczać do kontaktu z wodą. P231 + P232: Używać i przechowywać zawartość w atmosferze obojętnego gazu /…. Chronić przed wilgocią. P370 + P378: W przypadku pożaru: Użyć … do gaszenia ….
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 5 mg/m3 | NDSCh: | 10 mg/m3 | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04293:2000 PiMOŚP 1998, z. 19 |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa atomowa: 91,22 Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe Barwa: szarobiała z metalicznym połyskiem lub ciemnoszara (proszek) Zapach: bez zapachu Temperatura topnienia: 1845°C Temperatura wrzenia: 3577°C Temperatura zapłonu: nie dotyczy Temperatura samozapłonu pyłu frakcji 53 ěm: - zawieszonego w powietrzu: 253°C - osiadłego: 190°C Dolne granice wybuchowości pyłu frakcji 53 ěm w powietrzu: 40 ÷ 64 g/m3 Stężenie stechiometryczne: brak danych Gęstość w temp. 20°C: 6,49 g/cm3 Gęstość nasypowa: 1200 ÷ 2300 kg/m3 Gęstość par względem powietrza: nie dotyczy Prężność par: brak danych Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: nie rozpuszcza się Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w stężonym kwasie siarkowym i kwasie fluorowodorowym | Właściwości dodatkowe | |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - bez zapachu LD50 (szczur, doustnie) - brak danych LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych LD50 (królik, skóra) - brak danych TCL0 (człowiek, inhalacja) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci pyłu może wywołać łzawienie i zaczerwienienie oczu, kaszel, duszność, skurcz oskrzeli.
Skażenie skóry wywołuje zaczerwienienie.
Skażenie oczu może wywołać ból i zaczerwienienie spojówek, łzawienie.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha.
Objawy zatrucia przewlekłego: w przebiegu przewlekłego narażenia obserwuje się tworzenie się ziarniniaków w obrębie skóry i płuc. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, Atrovent do podawania inhalacyjnego. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia). Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam prowokować u siebie wymioty. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. |
|
|
|