CYKLOHEKSANON
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
NazwaCykloheksanon
Numer CAS108-94-1
Synonimyketoheksametylen
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPFlam. Liq. 3 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 3), H226;
Acute Tox. 4 (*), inhal. (Toksyczność ostra, kat.4 – droga oddechowa), H332;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeUwaga
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H226: Łatwopalna ciecz i pary.
H332: Działa szkodliwie w następstwie wdychania.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
Dodatkowe kody zwrotów
Specyficzne stężenia graniczne
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 40 mg/m3
NDSCh:80 mg/m3
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04447:2014
PiMOŚP 2012, nr 1(71)
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 98,15
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: podobny do zapachu acetonu
Temperatura topnienia: -31,2°C
Temperatura wrzenia: 156°C
Temperatura zapłonu: 44°C
Temperatura samozapłonu: 420°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 1,3% obj.
- górna: 9,4% obj.
Stężenie stechiometryczne: 2,56% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 0,95 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 3,4
Prężność par:
- w temp. 20°C: 4,7 hPa
- w temp. 30°C: 8,3 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 19 g/m3
- w temp. 30°C: 32 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 9% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w większości rozpuszczalników organicznych.
Właściwości dodatkoweTemperatura krytyczna: 356°C
Ciśnienie krytyczne: 3,85 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,45097
Lepkość w temp. 15°C: 2,45 mPa s
Ciepło właściwe: 2,04 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 410,4 J/g
- w temp. 29,2°C: 457,3 J/g
Ciepło spalania: -35,88 kJ/g
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 4 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 1535 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 32666 mg/m3 (4 h)
LD50 (królik, skóra) - 948 mg/kg
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 306 mg/m3

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca, działa słabo narkotycznie na ośrodkowy układ nerwowy.

Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.

Objawy zatrucia ostrego: w postaci pary w stężeniu około 200 mg/m3 może wywołać łzawienie oczu, kichanie, a w stężeniu ok. 300 mg/m3 ból oczu, zaczerwienienie spojówek, kaszel, ból gardła, zaburzenia węchu.

Para i mgła w dużym stężeniu może wywołać mdłości, wymioty, zawroty głowy, zaburzenia koordynacji ruchów. Na podstawie danych eksperymentalnych u zwierząt przypuszcza się, że w bardzo dużych stężeniach może wywołać narkozę u człowieka.

Skażenie skóry ciekłą substancją powoduje miejscowe zaczerwienienie.

Skażenie oczu ciekłą substancją wywołuje ból i zaczerwienienie spojówek; może nastąpić uszkodzenie rogówki.

Drogą pokarmową prawdopodobnie może wywołać ból gardła i przełyku, ból brzucha i inne zaburzenia trawienne (nie opisywano zatruć u ludzi).

Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzane narażenie na ciekłą substancję wywołuje odtłuszczenie skóry, często z wtórną infekcją.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, płynna parafina.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podawać tlen, najlepiej przez maskę twarzową. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe. Kontynuować podawanie tlenu. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli poszkodowany nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Lekarz powinien uwzględnić prawdopodobieństwo innej przyczyny utraty przytomności niż zatrucie cykloheksanonem i udzielić pomocy zgodnie z ogólnymi zasadami postępowania. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością chłodnej wody najlepiej bieżącej (z mydłem, jeżeli nie ma zmian na skórze). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Ze względu na łatwość wchłaniania przez skórę - transport do szpitala. W razie potrzeby konsultacja dermatologiczna.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilości zimnej wody, najlepiej bieżącej, przez co najmniej 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić pilną konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu (w ciągu 5 minut) poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Nie podawać mleka, tłuszczów i alkoholu. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
INFORMACJE DODATKOWE