CYKLOHEKSAN
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
NazwaCykloheksan
Numer CAS110-82-7
Synonimysześciometylen
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPFlam. Liq. 2 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 2), H225;
Asp. Tox. 1 (Zagrożenie spowodowane aspiracją, kat. 1), H304;
Skin Irrit. 2 (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 2), H315;
STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H336;
Aquatic Acute 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie ostre, kat. 1), H400;
Aquatic Chronic 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie przewlekłe, kat. 1), H410;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeNiebezpieczeństwo
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H225: Wysoce łatwopalna ciecz i pary.
H304: Połknięcie i dostanie się przez drogi oddechowe może grozić śmiercią.
H315: Działa drażniąco na skórę.
H336: Może wywoływać uczucie senności lub zawroty głowy.
H410: Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.
P233: Przechowywać pojemnik szczelnie zamknięty.
P240: Uziemić i połączyć pojemnik i sprzęt odbiorczy.
P273: Unikać uwolnienia do środowiska.
P301 + P310: W przypadku połknięcia: natychmiast skontaktować się z ośrodkiem zatruć lub lekarzem.
P331: NIE wywoływać wymiotów.
P302 + P352: W przypadku kontaktu ze skórą: umyć dużą ilością wody lub...
P403 + P235: Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu. Przechowywać w chłodnym miejscu.
Dodatkowe kody zwrotów
Specyficzne stężenia graniczne
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 300 mg/m3
NDSCh:1000 mg/m3
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04151-02:1986 (w)
PiMOŚP 2011, nr 1(67)
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 84,15
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: charakterystyczny
Temperatura topnienia: 6,47°C
Temperatura wrzenia: 80,7°C
Temperatura zapłonu: -18°C
Temperatura samozapłonu: 260°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 1,2% obj.
- górna: 8,3% obj.
Stężenie stechiometryczne: 2,28% obj.
Minimalna energia zapłonu: 0,22 mJ
Gęstość w temp. 20°C: 0,78 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 2,91
Prężność par:
- w temp. 20°C: 104 hPa
- w temp. 30°C: 160 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 359 g/m3
- w temp. 30°C: 534 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 0,01% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, acetonie, benzenie, czterochlorku węgla
Właściwości dodatkoweTemperatura krytyczna: 280°C
Ciśnienie krytyczne: 4,052 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4262
Lepkość w temp. 20°C: 0,98 mPa s
Ciepło właściwe: 1,85 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 356,2 J/g
- w temp. 25°C: 392,8 J/g
Ciepło spalania: -46,59 kJ/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 7
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 2762,77 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 29820 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca, działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.

Drogi wchłaniania: pary - drogi oddechowe, ciecz - przewód pokarmowy.

Objawy zatrucia ostrego: pary mogą powodować łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, kaszel; w dużych stężeniach - pobudzenie psychoruchowe, niepokój, zaburzenia równowagi (chodu), zawroty głowy, senność, zaburzenia świadomości.
W bardzo dużych stężeniach, znacznie przekraczających dopuszczalne stężenia chwilowe, może nastąpić zatrzymanie oddechu i śmierć.

Skażenie skóry ciekłą substancją może wywołać miejscowe zaczerwienienie.

Skażenie oczu ciekłą substancją może spowodować ból i przekrwienie spojówek. Zatrucie

Drogą pokarmową może powodować mdłości, wymioty, objawy narkotyczne - jak zatrucie drogą oddechową. Doświadczenia na zwierzętach mogą wskazywać na uszkodzenie wątroby i nerek.

Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzany lub długotrwały kontakt ze skórą może wywołać jej wysuszenie i stan zapalny.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, parafina płynna.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji półsiedzącej lub dowolnej. Podawać tlen do oddychania. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli poszkodowany nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, stosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). Nie podawać adrenaliny i innych amin katecholowych. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR - kontynuować podawanie tlenu.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, umyć skórę dużą ilością wody o temperaturze pokojowej, najlepiej bieżącej, z mydłem. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe. Transport do szpitala w zależności od wskazań lekarskich.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast obficie płukać oczy chłodną wodą, najlepiej bieżącą, co najmniej 15 minut. Poszkodowany może sam wykonać płukanie oczu.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu (w ciągu 5 minut) poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Nie podawać mleka, tłuszczów ani alkoholu. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie - jak w zatruciu inhalacyjnym.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie - jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie - jak w zatruciu inhalacyjnym.
INFORMACJE DODATKOWE