Nazwa | Cykloheksan | Numer CAS | 110-82-7 | Synonimy | sześciometylen |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 2 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 2), H225; Asp. Tox. 1 (Zagrożenie spowodowane aspiracją, kat. 1), H304; Skin Irrit. 2 (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 2), H315; STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H336; Aquatic Acute 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie ostre, kat. 1), H400; Aquatic Chronic 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie przewlekłe, kat. 1), H410;
| Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H225: Wysoce łatwopalna ciecz i pary. H304: Połknięcie i dostanie się przez drogi oddechowe może grozić śmiercią. H315: Działa drażniąco na skórę. H336: Może wywoływać uczucie senności lub zawroty głowy. H410: Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić. P233: Przechowywać pojemnik szczelnie zamknięty. P240: Uziemić i połączyć pojemnik i sprzęt odbiorczy. P273: Unikać uwolnienia do środowiska. P301 + P310: W przypadku połknięcia: natychmiast skontaktować się z ośrodkiem zatruć lub lekarzem. P331: NIE wywoływać wymiotów. P302 + P352: W przypadku kontaktu ze skórą: umyć dużą ilością wody lub... P403 + P235: Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu. Przechowywać w chłodnym miejscu.
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Specyficzne stężenia graniczne | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 300 mg/m3 | NDSCh: | 1000 mg/m3 | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04151-02:1986 (w) PiMOŚP 2011, nr 1(67) |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 84,15 Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz Barwa: bezbarwna Zapach: charakterystyczny Temperatura topnienia: 6,47°C Temperatura wrzenia: 80,7°C Temperatura zapłonu: -18°C Temperatura samozapłonu: 260°C Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: - dolna: 1,2% obj. - górna: 8,3% obj. Stężenie stechiometryczne: 2,28% obj. Minimalna energia zapłonu: 0,22 mJ Gęstość w temp. 20°C: 0,78 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: 2,91 Prężność par: - w temp. 20°C: 104 hPa - w temp. 30°C: 160 hPa Stężenie pary nasyconej: - w temp. 20°C: 359 g/m3 - w temp. 30°C: 534 g/m3 Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 0,01% wag. Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, acetonie, benzenie, czterochlorku węgla | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 280°C Ciśnienie krytyczne: 4,052 MPa Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4262 Lepkość w temp. 20°C: 0,98 mPa s Ciepło właściwe: 1,85 J/(g K) Ciepło parowania: - w temp. wrzenia: 356,2 J/g - w temp. 25°C: 392,8 J/g Ciepło spalania: -46,59 kJ/g Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 7 |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - 2762,77 mg/m3 LD50 (szczur, doustnie) - 29820 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca, działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.
Drogi wchłaniania: pary - drogi oddechowe, ciecz - przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: pary mogą powodować łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, kaszel; w dużych stężeniach - pobudzenie psychoruchowe, niepokój, zaburzenia równowagi (chodu), zawroty głowy, senność, zaburzenia świadomości. W bardzo dużych stężeniach, znacznie przekraczających dopuszczalne stężenia chwilowe, może nastąpić zatrzymanie oddechu i śmierć.
Skażenie skóry ciekłą substancją może wywołać miejscowe zaczerwienienie.
Skażenie oczu ciekłą substancją może spowodować ból i przekrwienie spojówek. Zatrucie
Drogą pokarmową może powodować mdłości, wymioty, objawy narkotyczne - jak zatrucie drogą oddechową. Doświadczenia na zwierzętach mogą wskazywać na uszkodzenie wątroby i nerek.
Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzany lub długotrwały kontakt ze skórą może wywołać jej wysuszenie i stan zapalny. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, parafina płynna. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji półsiedzącej lub dowolnej. Podawać tlen do oddychania. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli poszkodowany nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W razie zaburzeń oddychania zaintubować, stosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). Nie podawać adrenaliny i innych amin katecholowych. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR - kontynuować podawanie tlenu.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież, umyć skórę dużą ilością wody o temperaturze pokojowej, najlepiej bieżącej, z mydłem. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie objawowe. Transport do szpitala w zależności od wskazań lekarskich.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Natychmiast obficie płukać oczy chłodną wodą, najlepiej bieżącą, co najmniej 15 minut. Poszkodowany może sam wykonać płukanie oczu. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: W każdym przypadku skażenia oczu konieczna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Natychmiast po połknięciu (w ciągu 5 minut) poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Nie podawać mleka, tłuszczów ani alkoholu. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie - jak w zatruciu inhalacyjnym.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Postępowanie - jak w zatruciu inhalacyjnym. Pomoc lekarska: Postępowanie - jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
|