Nazwa | Cyjanamid wapnia | Numer CAS | 156-62-7 | Synonimy | azotniak, cyjanoamid wapnia |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Acute Tox. 4 (*), oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302; STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H335; Eye Dam. 1 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 1), H318; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H302: Działa szkodliwie po połknięciu. H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych. H318: Powoduje poważne uszkodzenie oczu.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P231 + P232: Używać i przechowywać zawartość w atmosferze obojętnego gazu /…. Chronić przed wilgocią. P261: Unikać wdychania pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy. P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy. P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 1 mg/m3 | NDSCh: | - | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04314:2005 PiMOŚP 1999, z. 22 |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 80,11 Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe Barwa: biała Zapach: bez zapachu Temperatura topnienia: 1340°C Temperatura wrzenia: sublimuje w temp. > 1150°C Temperatura zapłonu: substancja niepalna Temperatura samozapłonu: substancja niepalna Granica wybuchowości: nie dotyczy Stężenie stechiometryczne: brak danych Gęstość w temp. 20°C: 2,29 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: nie dotyczy Prężność par w temp. 20°C: 0 hPa Stężenie pary nasyconej: brak danych Rozpuszczalność w wodzie: hydrolizuje Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozkłada się w większości rozpuszczalników | Właściwości dodatkowe | Ciepło topnienia w temp. topnienia: 54 J/g Ciepło właściwe: 0,909 J/(g K) |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - bez zapachu LD50 (szczur, doustnie) - 158 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) > 150 mg/m3 /4 h LD50 (królik, skóra) - 590 mg/kg LD50 (szczur, skóra) - 84 mg/kg LDL0 (człowiek, doustnie) - 571 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, silnie drażniąca, uczulająca. Działa na układ krążenia, wywołując objawy tzw. zespołu antabusowego. Nie uwalnia jonów cyjanowych.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci pyłu wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, ból gardła, kaszel, duszność: może wystąpić skurcz oskrzeli lub obrzęk płuc.
Skażenie skóry wywołuje ból i miejscowe zaczerwienienie, świąd.
Skażenie oczu wywołuje ból i łzawienie, oparzenie chemiczne z owrzodzeniami rogówki.
Drogą pokarmową powoduje mdłości, wymioty ból brzucha, ból głowy, zaczerwienienie skóry twarzy i klatki piersiowej, ból w klatce piersiowej, przyspieszenie czynności serca, spadek ciśnienia tętniczego krwi, zapaść naczyniową. Spożycie alkoholu nasila objawy zatrucia i może doprowadzić do zapaści krążeniowej i zgonu. Dawka śmiertelna wynosi 20-50 g.
Objawy zatrucia przewlekłego: przewlekłe narażenie powoduje przewlekłe zmiany w górnych drogach oddechowych - zapalenie nosogardzieli, zapalenie krtani, zapalenie oskrzeli; przewlekłe zapalenie spojówek, owrzodzenia rogówki. Skóra, zwłaszcza dłoni, zaczerwieniona, powstają trudno gojące się owrzodzenia między palcami, zmiany uczuleniowe. Po długotrwałym okresie narażenia może nastąpić perforacja przegrody nosowej. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, Atrovent, deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon, furosemid do podawania pozajelitowego. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia). Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają: podanie tlenu, założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej, z mydłem. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna lub chirurgiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: W razie omyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Dalsze postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Pomoc lekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR. |
|
|
|