CHLOROWODÓR
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
NazwaChlorowodór
Numer CAS7647-01-0
Synonimy
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPPress. Gas (Gaz pod ciśnieniem);
Acute Tox. 3 (*), inhal. (Toksyczność ostra, kat.3 – droga oddechowa), H331;
Skin Corr. 1A (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 1A), H314;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeNiebezpieczeństwo
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H331: Działa toksycznie w następstwie wdychania.
H314: Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P260: Nie wdychać pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania.
P303 + P361 + P353: W PRZYPADKU KONTAKTU ZE SKÓRĄ (lub z włosami): Natychmiast zdjąć całą zanieczyszczoną odzież. Spłukać skórę pod strumieniem wody [lub prysznicem].
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
P315: Natychmiast zasięgnąć porady/zgłosić się pod opiekę lekarza.
P405: Przechowywać pod zamknięciem.
P403: Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu.
Dodatkowe kody zwrotów
Dodatkowe informacje
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 5 mg/m3
NDSCh:10 mg/m3
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04450:2014
PiMOŚP 2013, nr 1(75)
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 36,46
Stan skupienia w temp. 20°C: gaz
Barwa: bezbarwny
Zapach: ostry, duszący
Temperatura topnienia (1013 hPa): -114,19°C
Temperatura wrzenia (1013 hPa): -85,03°C
Gęstość gazu (0°C, 1013 hPa): 1,639 g/dml
Gęstość cieczy (-85,8°C): 1,194 g/cm3
Gęstość par względem powietrza (0°C, 1013 hPa): 1,268
Prężność gazu:
- w temp. 5,9°C: 3,04 MPa
- w temp. 20°C: 4,3 MPa
Rozpuszczalność w wodzie (0°C, 1013 hPa): 45,14% wag.
Stężenie pary nasyconej: nie dotyczy - gaz
Właściwości dodatkoweTemperatura krytyczna: 51,4°C
Ciśnienie krytyczne: 8,26 MPa
Współczynnik załamania światła (10°C, 1000 hPa): 1,0004456
Lepkość (20°C, 1013 hPa): 0,0156 mPa s
Ciepło właściwe (15°C, 1013 hPa): Cp = 0,812 J/(g K), Cv = 0,576 J/(g K)
Ciepło parowania (-85°C): 431,74 J/g
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 1,5-53 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - brak danych
LC50 (szczur, inhalacja) - 7146 mg/m3 (30 min); gazowy HCI
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
LD50 (królik, doustnie) - 900 mg/kg; wodny roztwór HCI

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja toksyczna i żrąca. Przyzwyczajeni pracownicy znoszą stężenie HCI wynoszące 15 mg/m3.

Drogi wchłaniania: przez drogi oddechowe, roztwór wodny (kwas solny) - z przewodu pokarmowego.

Objawy zatrucia ostrego: w postaci gazu lub aerozolu kwasu solnego wywołuje ból oczu, łzawienie, zaczerwienienie spojówek, piekący ból błony śluzowej nosa, gardła, kaszel. W stężeniach przekraczających wartości pułapowe może spowodować skurcz głośni, obrzęk krtani, obrzęk płuc.

Skażenie skóry wywołuje bolesne oparzenie chemiczne.

Skażenie oczu powoduje oparzenie powiek, spojówek, rogówki prowadzące do utraty wzroku.

Drogą pokarmową wywołuje oparzenie błony śluzowej jamy ustnej, gardła, przełyku, powoduje bóle brzucha, krwawienia z przewodu pokarmowego. Może dojść do zapaści krążeniowej. Następstwem oparzeń są zmiany bliznowate.

Objawy zatrucia przewlekłego: uszkodzenie szkliwa zębów, zapalenie spojówek, przewlekłe zapalenie oskrzeli. Częsty kontakt z roztworem wodnym może wywołać zapalenie skóry.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: prep. Atrovent w kapsułkach, deksametazon do inhalacji, hydrokortyzon, furosemid (amp.).
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia, ułożyć w wygodnej pozycji półleżącej lub siedzącej, zapewnić spokój i całkowity bezruch (wysiłek może sprowokować obrzęk płuc), chronić przed utratą ciepła. W razie skurczu głośni (duszenia się, bezgłosu, chrypki) można podać do wdychania Atrovent z kapsułki. Podawać tlen do oddychania. Natychmiast wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Jeżeli utrzymuje się skurcz głośni (bezgłos, stridor), pomimo podania Atroventu, podać do inhalacji deksametazon, założyć stałą drogę dożylną, podać hydrokortyzon. Brak poprawy uzasadnia natychmiastowy transport do szpitala karetką reanimacyjną PR. Dolegliwości i zmiany osłuchowe w płucach uzasadniają podanie inhalacyjne deksametazonu, dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. Kontynuować podawanie tlenu. W każdym przypadku transport do szpitala karetką reanimacyjną.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć skażoną odzież i obficie zmywać skórę letnią bieżącą wodą. Nie stosować środków zobojętniających (alkalizujących). Na oparzenia założyć jałowy opatrunek. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Transport do szpitala karetką PR z zapewnieniem pomocy i leczenia chirurgicznego.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Oczy płukać obficie chłodną wodą, co najmniej 15 minut.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna pomoc okulistyczna.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Nie wywoływać wymiotów. Podać do picia białko jaj kurzych albo mleko. Nie podawać niczego innego doustnie.
Pomoc lekarska:
Można podać środek przeciwbólowy parenteralnie (np. pyralginę dożylnie). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR z zapewnieniem pomocy chirurga ze względu na ryzyko krwotoku, zapaści.
INFORMACJE DODATKOWE