| Nazwa | 2-Chlorotoluen | | Numer CAS | 95-49-8 | | Synonimy | o-chlorotoluen, 2-chloro-1-metylobenzen |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Acute Tox. 4. (*) inhal. (Toksyczność ostra, kat.4 – droga oddechowa), H332;
Aquatic Chronic 2 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego, kat. 2), H411; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |   | | Hasło ostrzegawcze | Uwaga | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H332: Działa szkodliwie w następstwie wdychania.
H411: Działa toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.
P241: Używać [elektrycznego/ wentylującego/oświetleniowego/…] przeciwwybuchowego sprzętu.
P261: Unikać wdychania pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P303 + P361 + P353: W PRZYPADKU KONTAKTU ZE SKÓRĄ (lub z włosami): Natychmiast zdjąć całą zanieczyszczoną odzież. Spłukać skórę pod strumieniem wody [lub prysznicem].
P403 + P235: Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu. Przechowywać w chłodnym miejscu.
P501: Zawartość/pojemnik usuwać do … .
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 100 mg/m3 | | NDSCh: | 250 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 126,6
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: charakterystyczny, kłujący
Temperatura topnienia: -34,45°C
Temperatura wrzenia: 158,5°C
Temperatura zapłonu: 48°C
Temperatura samozapłonu: 555°C
Granica wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 1,2% obj.
- górna: 8,3% obj.
Stężenie stechiometryczne: 2,41% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 1,08 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 4,4
Prężność par:
- w temp. 30,6°C: 6,7 hPa
- w temp. 43,2°C: 13,3 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: brak danych
- w temp. 30°C: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 0,3% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, acetonie, benzenie | | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 381,1°C
Ciśnienie krytyczne: brak danych
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,5247
Lepkość w temp. 15°C: 1,04 mPa s
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 299,4 J/g
Ciepło spalania: -29,6 kJ/g
Ciepło właściwe: 0,35 J/(g K) |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 1,7 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 3900 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka:
substancja działająca szkodliwie w razie narażenia drogą oddechową.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, przewód pokarmowy, skóra.
Objawy zatrucia ostrego: pary w dużych stężeniach mogą wywoływać łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, kaszel.
Skażenie skóry ciekłą substancją może wywoływać jej zaczerwienienie.
Skażenie oczu ciekłą substancją może wywołać ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek.
Zatruć drogą doustną u ludzi nie opisywano; prawdopodobnie mogą wystąpić mdłości, wymioty, biegunka.
Objawy zatrucia przewlekłego: nie były opisywane. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, parafina płynna do podawania doustnego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić poszkodowanego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji siedzącej lub dowolnej.
Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej, o temperaturze pokojowej.
Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W zależności od lokalizacji i rozległości zmian zapewnić konsultację dermatologiczną.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam sprowokować u siebie wymioty.
Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Założyć stałą drogę dożylną. Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. |
|
|
|
|
