1-CHLORO-1-NITROPROPAN
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
Nazwa1-Chloro-1-nitropropan
Numer CAS600-25-9
Synonimy
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPAcute Tox. 4*, inhal. (Toksyczność ostra, kat.4 – droga oddechowa), H332;
Acute Tox. 4*, oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeUwaga
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H332: Działa szkodliwie w następstwie wdychania.
H302: Działa szkodliwie po połknięciu.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)BRAK
Dodatkowe kody zwrotów
Dodatkowe informacje
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 10 mg/m3
NDSCh:-
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04362:2005
PiMOŚP 2003, nr 4(38)
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 123,55
Stan skupienia w temp. 20 °C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: przyjemny
Temperatura topnienia: brak danych
Temperatura wrzenia: rozkład w 142 °C
Temperatura zapłonu: 62,2 °C
Temperatura samozapłonu: brak danych
Granice wybuchowości w powietrzu: brak danych
Stężenie stechiometryczne: brak danych
Gęstość w temp. 20 °C: 1,209 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 4,3
Prężność par:
- w temp. 25 °C: 7,73 hPa
- w temp. 30 °C: brak danych
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20 °C: brak danych
- w temp. 30 °C: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20 °C: 8 g
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w etanolu, acetonie, dimetylosulfotlenku
Właściwości dodatkoweWspółczynnik załamania światła nD w temp. 15 °C: 1,205
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - brak danych
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca i uczulająca.

Drogi wchłaniania: w postaci par - przez układ oddechowy, w postaci ciekłej - przez przewód pokarmowy.

Objawy zatrucia ostrego: w postaci par wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, ból gardła, kaszel; może wystąpić duszność, skurcz oskrzeli, obrzęk płuc, a w bardzo dużych stężeniach bóle i zawroty głowy, możliwość omdlenia.

Skażenie skóry ciekłą substancją wywołuje ból i miejscowe zaczerwienienie, pęcherze.

Skażenie oczu ciekłą substancją wywołuje ból i łzawienie, owrzodzenia, możliwość trwałego uszkodzenia rogówki.

Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha oraz bóle i zawroty głowy z możliwością omdlenia.
W badaniach na zwierzętach stwierdzano uszkodzenie wątroby i nerek.

Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzający się kontakt skóry z ciekłą substancją może spowodować miejscowe zmiany zapalne.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, Atrovent, deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon, furosemid, leki przeciwbólowe do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia).
Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają podanie tlenu, założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylne hydrokortyzonu, furosemidu. Kontrolować akcję serca (EKG).
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej, o temperaturze pokojowej.
Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna lub chirurgiczna.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie omyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką pod nadzorem lekarza.
INFORMACJE DODATKOWE