| Nazwa | Chloroeten | | Numer CAS | 75-01-4 | | Synonimy | chlorek winylu, chloroetylen |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Press. Gas (Gaz pod ciśnieniem);
Flam. Gas 1 (Gaz łatwopalny, kat.1), H220;
Carc. 1A (Rakotwórczość kat. 1A), H350; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |   | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H220: Skrajnie łatwopalny gaz.
H350: Może powodować raka .
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | | | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 2,6 mg/m3 | | NDSCh: | - | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04505:2019-10
PN-Z-04325:2006
PIMOŚP 2018, nr 2(96) |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 62,50
Stan skupienia w temp. 20°C: gaz
Barwa: bezbarwny
Zapach: przyjemny, słodkawy
Temperatura topnienia (1013 hPa): -159,7°C
Temperatura wrzenia (1013 hPa): -13,9°C
Temperatura zapłonu: nie dotyczy
Temperatura samozapłonu: 472°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 3,6% obj.
- górna: 33% obj.
Granice wybuchowości w mieszaninie z tlenem:
- dolna: 4% obj.
- górna: 70% obj.
Stężenie stechiometryczne: 7,75% obj.
Gęstość gazu (-13,9°C, 1013 hPa): 3,01 g/dml
Gęstość cieczy w temp. -20°C: 0,9834 g/cm3
Gęstość gazu względem powietrza (15°C, 1013 hPa): 2,15
Prężność gazu:
- w temp. 20°C: 0,34 MPa
- w temp. 30°C: 0,46 MPa
Stężenie pary nasyconej: nie dotyczy
Rozpuszczalność w wodzie (20°C, 1013 hPa): 0,1% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w większości rozpuszczalników organicznych | | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 156,5°C
Ciśnienie krytyczne: 5,59 MPa
Lepkość (15°C, 1013 hPa): 0,0105 mPa s
Ciepło właściwe (25°C, 1013 hPa): Cp = 0,858 J/(g K)
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 334,3 J/g
Ciepło polimeryzacji: 1138,8 J/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 1,38 |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 25,9 ÷ 51,9 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 500 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 30 mg/m3
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja rakotwórcza, słabo drażniąca. Działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.
Drogi wchłaniania: przez drogi oddechowe, w niewielkiej ilości przez skórę.
Objawy zatrucia ostrego: w dużych stężeniach może powodować niewielkie podrażnienie spojówek i górnych dróg oddechowych. W stężeniach 2500-64000 mg/m3 wywołuje oszołomienie, zaburzenia widzenia, bóle i zawroty głowy, szum w uszach, mdłości, następnie utrata świadomości. W stężeniach 180000-510000 mg/m3 szybko dochodzi do głębokiej narkozy. Mogą wystąpić zaburzenia rytmu serca, związane z uczuleniem mięśnia serca na endogenne katecholaminy. Zatrucia śmiertelne były prawdopodobnie skutkiem ostrej niewydolności krążenia (nie określono stężeń śmiertelnych dla człowieka). Wyciek chlorku winylu w stanie skroplonym (pod ciśnieniem) może spowodować znaczne oziębienie i miejscowe odmrożenie skóry.
Objawy zatrucia przewlekłego: chlorek winylu w stężeniach znacznie przekraczających normatywy higieniczne (kilkaset do kilku tys. mg/m3) powodował: zmiany w naczyniach krwionośnych włosowatych (kapilarach) palców rąk i stóp z ich zblednięciem (objaw Raynauda), zmiany w strukturze kości ostatnich paliczków palców dłoni (rzadziej w stopach) ze zniekształceniem (skróceniem) palców, zmiany skórne podobne do twardziny skóry (pseudosklerodermia), uszkodzenie wątroby, czasem powiększenie śledziony i zmiany we krwi. Następstwem narażenia jest nowotwór wątroby (naczyniako-mięsak). |
|
|
Niezbędne leki: tlen.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Podawać tlen do oddychania. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie utrzymywania się dolegliwości - transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontrolować akcję serca (EKG). Nie podawać adrenaliny ani innych amin katecholowych. W razie zaburzeń oddychania stosować sztuczne oddychanie aparatem typu AMBU z podawaniem tlenu. Transport do szpitala karetką reanimacyjną.
SKAŻENIE SKÓRY
skroplonym gazem
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Ze względu na ryzyko odmrożenia skóry podczas oblania skroplonym gazem, spłukiwać dużą ilością chłodnej wody nie zdejmując ubrania. Następnie ostrożnie zdjąć mokrą odzież, założyć na odmrożoną lub zaczerwienioną skórę jałowy opatrunek, okryć prześcieradłem i kocem (chronić przed utratą ciepła).
Pomoc lekarska:
W zależności od wskazań (rozległości zmian) transport do szpitala karetką PR z zapewnieniem pomocy dermatologa albo chirurga.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody około 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty. |
|
|
|
|
