CHLORODINITROBENZEN
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
NazwaChlorodinitrobenzen
Numer CAS25567-67-3
Synonimyepichlorohydryna, tlenek gamma-chloropropylenu
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPAcute Tox. 3, inhal. (Toksyczność ostra, kat.3 – droga oddechowa), H331;
Acute Tox. 3, dermal (Toksyczność ostra, kat.3 – skóra), H311;
Acute Tox. 3, ;
oral (Toksyczność ostra, kat.3 – droga pokarmowa), H301;
STOT RE 2 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie powtarzane, kat. 2), H373;
Aquatic Acute 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie ostre, kat. 1), H400;
Aquatic Chronic 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie przewlekłe, kat. 1), H410;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeNiebezpieczeństwo
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H331: Działa toksycznie w następstwie wdychania.
H311: Działa toksycznie w kontakcie ze skórą.
H301: Działa toksycznie po połknięciu.
H373: Może powodować uszkodzenie narządów poprzez długotrwałe lub powtarzane narażenie .
H410: Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)BRAK
Dodatkowe kody zwrotów
Specyficzne stężenia graniczne
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 1 mg/m3
NDSCh:3 mg/m3
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04320:2001
PiMOŚP 1997, z. 16
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 92,53
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: podobny do chloroformu
Temperatura topnienia: -48°C
Temperatura wrzenia: >300°C
Temperatura zapłonu: 28°C
Temperatura samozapłonu: 385°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 2,3% obj.
- górna: 34,4% obj.
Stężenie stechiometryczne: 5,66% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 1,18 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 3,29
Prężność par:
- w temp. 20°C: 16 hPa
- w temp. 30°C: 29 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 61 g/m3
- w temp. 30°C: 106 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 6,58% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w niższych alkoholach, estrach, eterach, ketonach, czterochlorku węgla, węglowodorach aromatycznych
Właściwości dodatkoweTemperatura krytyczna: 351°C
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4382
Lepkość w temp. 25°C: 1,03 mPa s
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 409,95 J/g
Ciepło spalania: -18,94 kJ/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 0,26
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 0,31 ÷ 45,8 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 90 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 960 mg/m3 (4 h)
LD50 (królik, skóra) - 515 mg/kg
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 153 mg/m3 (2 h)

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja toksyczna, silnie drażniąca i uczulająca.

Drogi wchłaniania: pary - drogi oddechowe, ciecz - skóra i prawdopodobnie przewód pokarmowy.

Objawy zatrucia ostrego: pary powodują ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, obrzęk i ból nosogardzieli, kaszel, duszność, spastyczne objawy oskrzelowe, mdłości, wymioty. Objawy mogą wystąpić parę godzin po narażeniu na wysokie stężenia (80 mg/m3). Może rozwinąć się toksyczne zapalenie płuc.

Skażenie skóry ciekłą substancją może wywołać ból, zaczerwienienie skóry, wykwity o charakterze pokrzywki lub pęcherzyków, oparzenie chemiczne - bezpośrednio po skażeniu lub po paru godzinach. Oblanie dużej powierzchni skóry może wywołać objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.

Skażenie oczu ciekłą substancją powoduje ból, łzawienie, oparzenie chemiczne spojówek i rogówki.

Drogą pokarmową może wywołać oparzenie błony śluzowej jamy ustnej i przewodu pokarmowego, ból brzucha, mdłości, wymioty, biegunkę, krwawienia z przewodu pokarmowego.
Następstwem ostrego zatrucia może być uszkodzenie nerek.

Objawy zatrucia przewlekłego: spastyczne zapalenie oskrzeli lub astma oskrzelowa, uszkodzenie wątroby, kontaktowe alergiczne zapalenie skóry. Może być przyczyną raka płuc.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, hydrokortyzon, prep. Atrovent i deksametazon do inhalacji, pyralgina do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podać do wdychania Atrovent (1-2 rozpylenia). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie utrzymywania się duszności z objawami oskrzelowymi pomimo podania Atroventu, podać do inhalacji deksametazon lub dożylnie hydrokortyzon. Podawać tlen. W każdym przypadku zatrucia inhalacyjnego transport do szpitala karetką reanimacyjną ze względu na ryzyko wystąpienia opóźnionych objawów i ich nasilania się.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, obmyć skórę dużą ilością letniej wody, najlepiej bieżącej. Nie stosować mydła. Założyć na oparzenia jałowy opatrunek. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W zależności od rodzaju i rozległości zmian, transport do szpitala karetką PR w celu zapewnienia pomocy chirurgicznej lub dermatologicznej. W razie potrzeby podawać pozajelitowo leki przeciwbólowe (pyralginę).

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Uwaga: osoby narażone na ryzyko skażenia oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniem okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych, ewentualnie mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie.
Pomoc lekarska:
Założyć stałą drogę dożylną. Podać pozajelitowo lek przeciwbólowy (pyralginę). Transport karetką PR do szpitala z zapewnieniem konsultacji chirurgicznej.
Uwaga: ryzyko krwotoku i(lub) perforacji przewodu pokarmowego, możliwość wystąpienia wstrząsu.
INFORMACJE DODATKOWE