| Nazwa | 1-Chloro-4-nitrobenzen | | Numer CAS | 100-00-5 | | Synonimy | p-chloronitrobenzen |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Carc. 2 (Rakotwórczość kat. 2), H351;
Muta. 2 (Mutagenność kat. 2), H341;
Acute Tox. 3*, inhal. (Toksyczność ostra, kat.3 – droga oddechowa), H331;
Acute Tox. 3*, dermal (Toksyczność ostra, kat.3 – skóra), H311;
Acute Tox. 3*, oral (Toksyczność ostra, kat.3 – droga pokarmowa), H301;
STOT RE 2* (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie powtarzane, kat. 2), H373**;
Aquatic Chronic 2 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego, kat. 2), H411; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |    | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H351: Podejrzewa się, że powoduje raka .
H341: Podejrzewa się, że powoduje wady genetyczne .
H331: Działa toksycznie w następstwie wdychania.
H311: Działa toksycznie w kontakcie ze skórą.
H301: Działa toksycznie po połknięciu.
H373**: Może powodować uszkodzenie narządów poprzez długotrwałe lub powtarzane narażenie .
H411: Działa toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P261: Unikać wdychania pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
P273: Unikać uwolnienia do środowiska.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P301 + P310: W przypadku połknięcia: natychmiast skontaktować się z ośrodkiem zatruć lub lekarzem.
P311: Skontaktować się z ośrodkiem zatruć lub lekarzem.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 0,6 mg/m3 | | NDSCh: | - | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 157,6
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe
Barwa: jasnożółta
Zapach: charakterystyczny
Temperatura topnienia: 83°C
Temperatura wrzenia: 242°C
Temperatura zapłonu: 127°C
Temperatura samozapłonu: 510°C
Granice wybuchowości: brak danych
Gęstość w temp. 20°C: 1,52 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 5,4
Prężność par w temp. 20°C: 16 hPa
Stężenie pary nasyconej w temp. 20°C: 0,12 g/cm3
Rozpuszczalność w wodzie w temp 20°C: 0,003%
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: bardzo dobrze rozpuszcza się w acetonie, eterze benzenie, toluenie, chloroformie, kwasie octowym; gorzej w alkoholach i dwusiarczku węgla | | Właściwości dodatkowe | Współczynnik załamania światła w temp. 100,5°C: 1,5376
Lepkość w temp. 90°C: 1,36 mPa s
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 328,1 J/g |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 420 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, skóra) - 3040 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja toksyczna, drażniąca, uczulająca oraz methemoglobinotwórcza.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par może wywołać ból głowy, mdłości, łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, ból gardła, kaszel oraz sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, drgawki, utratę przytomności.
Skażenie skóry wywołuje zaczerwienienie, ból oraz sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, drgawki, utratę przytomności.
Skażenie oczu stałą substancją może wywołać ból, zaczerwienienie spojówek, owrzodzenia.
Drogą pokarmową może wywołać ból brzucha, mdłości, wymioty, biegunkę oraz sino-niebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, drgawki, utratę przytomności.
Następstwem ostrego zatrucia może być uszkodzenie wątroby i nerek, zmiany we krwi.
Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzające się lub długotrwałe narażenie na substancję stałą albo pyły wywołuje zmiany we krwi: początkowo zwiększenie liczby krwinek czerwonych, następnie niedokrwistość oraz zmiany skórne zapalne lub uczuleniowe. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, Relanium do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: 1-proc. błękit metylenowy do podawania dożylnego, witamina C w amp. po 500 mg.
Leczenie: tlen i odtrutka specyficzna: 1-proc. błękit metylenowy do podawania dożylnego, najlepiej w warunkach szpitalnych.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji.
Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. Założyć stałą drogę dożylną. Jeżeli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, podać powoli dożylnie 10 ml 1-proc. błękitu metylenowego, a następnie 1 amp. witaminy C (500 mg).
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej, usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej.
Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę.
Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu, a w razie braku sprzętu metodą usta-usta. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu.
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić oddech z użyciem aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną.
Jeżeli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, podać powoli dożylnie 10 ml 1-proc błękitu metylenowego, a następnie witaminę C.
W razie wystąpienia drgawek podać dożylnie Relanium 10 mg (1 amp.).
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza bez przerywania leczenia.
SKAŻENIE SKÓRY
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Ze względu na ryzyko wystąpienia objawów ogólnych zatrucia wskutek skażenia skóry w każdym przypadku konieczny jest transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną. Jeżeli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, podać powoli dożylnie 10 ml 1-proc. błękitu metylenowego, a następnie witaminę C (500 mg).
W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej, usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej.
Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę.
Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu, a w razie braku sprzętu metodą usta-usta. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu.
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić oddech z użyciem aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną.
Jeżeli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, podać powoli dożylnie 10 ml 1-proc. błękitu metylenowego, a następnie witaminę C.
W razie wystąpienia drgawek podać dożylnie Relanium 10 mg (1 amp.).
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza bez przerywania leczenia.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie omyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Podać tlen do oddychania najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Dalsze postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. Założyć stałą drogę dożylną. Jeżeli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, podać powoli dożylnie 10 ml 1-proc. błękitu metylenowego, a następnie 1 amp. witaminy C (500 mg).
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
|
|
