Bezpieczeństwo i higiena pracy na statkach żeglugi śródlądowej wynikają ze specyficznych warunków pracy, odbiegających od lądowych. W zależności od realizowanych zadań eksploatacyjnych oraz wielkości i stanu technicznego jednostki, czynniki uciążliwe i szkodliwe to przede wszystkim hałas, wibracje, oddziaływanie temperatury, a także  znacznie ograniczona przestrzeń, zarówno na stanowiskach pracy, jak i w pomieszczeniach socjalnych. Pracę na jednostkach żeglugi śródlądowej charakteryzuje również specyficzny rozkład czasu pracy.

Ze względu na fakt, że wiek większości jednostek żeglugi śródlądowej przekracza 50 lat, do problemów bezpieczeństwa pracy powinno przywiązywać się szczególną wagę. Warunki pracy w dużej mierze zależą od starań właściciela jednostki oraz od kultury pracy załogi, a powinny być także wyznaczane wymaganiami przepisów.

 Problem w tym, że obecnie obowiązują jedynie wymagania dotyczące czasu pracy na statkach żeglugi śródlądowej. Szczegółowych przepisów dla załóg statków żeglugi śródlądowej, dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy na zróżnicowanych stanowiskach pracy, nie ma od 2002 r. Ta luka w polskim prawie wymaga możliwie najszybszej interwencji.

Pod koniec 2015 r. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej uchwalił ustawę o Zintegrowanym Systemie Kwalifikacji (ZSK). Ustawa z dnia 22 grudnia 2015 r. wprowadziła rozwiązania i możliwości służące zintegrowaniu wszystkich kwalifikacji, uzyskanych w ramach edukacji formalnej i pozaformalnej, zapewnianiu jakości nadawanych kwalifikacji, potwierdzaniu kompetencji nabytych poza systemem oświaty i szkolnictwa wyższego. Pojawia się pytanie, czy w świetle nowych rozwiązań i możliwości zdobywania kwalifikacji zawodowych istnieje potrzeba wprowadzania kwalifikacji rynkowych w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy? O nadanie kwalifikacji rynkowych mogłyby się ubiegać osoby zainteresowane pracą w obszarze danej kwalifikacji, które wykazałyby się wyodrębnioną częścią lub całością efektów uczenia się wymaganych dla danej kwalifikacji.

W artykule przedstawiono ideę ZSK oraz relację z badania dotyczącego zapotrzebowania na kwalifikacje rynkowe. Badanie przeprowadzono w środowisku, które jest najbardziej związane z tematyką bezpieczeństwa i higieny pracy – wśród pracodawców, specjalistów ds. bhp oraz podmiotów działających rynkowo w tym obszarze.

Praca pielęgniarek wiąże się z narażeniem na szkodliwe czynniki chemiczne, biologiczne i przeciążenia układu ruchu, co negatywnie wpływa na ich zdrowie. Większość z nich cierpi z powodu bólu kręgosłupa, a także wskazuje związek między wykonywaną pracą a zdrowiem fizycznym oraz psychicznym. Dolegliwości bólowe nasilają się głównie przy utrzymywaniu długotrwałych, wymuszonych pozycji ciała oraz przy dźwiganiu ciężkich rzeczy. Niedostateczna ilość sprzętu pomocniczego i jego nieodpowiedni stan techniczny, a także problemy natury ergonomicznej to dodatkowe elementy zwiększające ryzyko wystąpienia dolegliwości u pielęgniarek.

Praca ratowników górniczych wiąże się z wieloma zagrożeniami o charakterze ekstremalnym, w tym trudnymi warunkami klimatycznymi. Jednocześnie stosowana przez nich odzież i układy chłodzące wciąż są zbyt mało efektywne w odprowadzaniu nadmiaru ciepła z organizmu, co niekiedy prowadzi do przegrzania, a w konsekwencji śmierci ratownika na skutek udaru cieplnego. Czynniki te stanowiły impuls do podjęcia prac w kierunku opracowania nowych, efektywnych pod względem chłodzenia i właściwości ochronnych, zestawów odzieżowych dla ratowników górniczych.

W publikacji zaprezentowano dwa alternatywne zestawy odzieżowe opracowane w ramach projektu RESCLO, złożone z wierzchniej odzieży ochronnej, stosowanej wraz z jednym z dwóch wariantów bielizny, tj. z wkładami z materiałów przemiany fazowej (PCM) lub z układem chłodzenia zasilanym powietrzem z butli sprężonego powietrza. Rozwiązania te zapewniają kompatybilność z wyposażeniem dodatkowym ratownika oraz dają możliwość doraźnego konfigurowania zestawów odzieżowych w zależności od warunków prowadzenia akcji  i występujących zagrożeń. Badania laboratoryjne wykazały, iż w zależności od badanego wariantu zastosowane rozwiązania termoregulacyjne umożliwiają odprowadzanie ciepła z ciała ratownika na poziomie nawet ok. 30 W/m2, co korzystnie wpłynie na bezpieczeństwo ratowników górniczych podczas akcji oraz wydłużenie bezpiecznego czasu ich pracy w podziemnym środowisku gorącym.