Strugarki do metalu stosowane są zazwyczaj do obróbki płaszczyzn. Głównym narzędziem obróbczym strugarek są noże strugarskie. Obróbka na strugarce nazywana jest struganiem. W zależności od kierunku posuwu narzędzia może być struganie poziome nazywane potocznie struganiem oraz struganie pionowe nazywane dłutowaniem. Metodą strugania można obrabiać koła zębate, walcowe i stożkowe.

Wyróżniamy strugarki:

• ogólnego przeznaczenia:
  • poprzeczne (zdjęcie zamieszczone niżej) przeznaczone do obróbki części o niedużych wymiarach i charakteryzują się tym, że nóż wykonuje ruch roboczy postępowo-zwrotny, a stół strugarki wraz z przedmiotem obrabianym wykonuje posuw w kierunku prostopadłym do kierunku ruchu noża.
  • wzdłużne przeznaczone do obróbki dużych płaszczyzn i wyróżniają się tym, że część obrabiana wraz ze stołem wykonuje ruch roboczy postępowo-zwrotny, a nóż wykonuje posuw w kierunku prostopadłym do kierunku ruchu przedmiotu obrabianego.
  • pionowe (zwane dłutownicami) (Fot.3.) przeznaczone do obróbki rowków oraz otworów kształtowych w produkcji jednostkowej i małoseryjnej. Narzędzie wykonuje ruch roboczy pionowy postępowo-zwrotny, a stół wraz z przedmiotem obrabianym wykonuje posuw w kierunku prostopadłym do kierunku ruchu noża lub ruch obrotowy w przypadku zastosowania stołu obrotowego do obróbki otworów kształtowych.
• strugarki specjalizowane: do kół zębatych, do obróbki krawędzi blach, kopiarki itp..

Widok strugarki poprzecznej