Nazwa | 3-Chloroanilina | Numer CAS | 108-42-9 | Synonimy | m-chloroanilina, m-aminochlorobenzen |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Acute Tox. 3, oral (Toksyczność ostra, kat.3 – droga pokarmowa), H301; Acute Tox. 3, dermal (Toksyczność ostra, kat.3 – skóra), H311; Acute Tox. 3, inhal. (Toksyczność ostra, kat.3 – droga oddechowa), H331; STOT RE 2 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie powtarzane, kat. 2), H373; Aquatic Acute 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie ostre, kat. 1), H400; Aquatic Chronic 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie przewlekłe, kat. 1), H410;
| Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H301: Działa toksycznie po połknięciu. H311: Działa toksycznie w kontakcie ze skórą. H331: Działa toksycznie w następstwie wdychania. H373: Może powodować uszkodzenie narządów poprzez długotrwałe lub powtarzane narażenie . H410: Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P261: Unikać wdychania pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy. P273: Unikać uwolnienia do środowiska. P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy. P301 + P310: W przypadku połknięcia: natychmiast skontaktować się z ośrodkiem zatruć lub lekarzem. P311: Skontaktować się z ośrodkiem zatruć lub lekarzem. P501: Zawartość/pojemnik usuwać do … .
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 3 mg/m3 | NDSCh: | 10 mg/m3 | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04315:2003 PiMOŚP 1998, z. 19 |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 127,6 Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz Barwa: bezbarwna (żółknie podczas przechowywania) Zapach: charakterystyczny Temperatura topnienia: -10,6°C Temperatura wrzenia: 231°C Temperatura zapłonu: 118°C Temperatura samozapłonu: 707°C Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: brak danych Stężenie stechiometryczne: 2,82% obj. Gęstość w temp. 20°C: 1,22 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: 4,4 Prężność par w temp. 50°C: 0,75 hPa Stężenie pary nasyconej: brak danych Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 0,61% wag. Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: dobrze rozpuszcza się w większości rozpuszczalników organicznych | Właściwości dodatkowe | Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,5931 Lepkość w temp. 20°C: 3,35 mPa s Ciepło topnienia w temp. topnienia: 91,09 J/g Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 1,9 |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - brak danych LD50 (szczur, doustnie) - 256 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych LD50 (szczur, skóra) - 250 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: nie zostało określone. Prawdopodobnie działa drażniąco i methemoglobinotwórczo.
Drogi wchłaniania: w badaniach na zwierzętach wykazano wchłanianie przez skórę i z przewodu pokarmowego.
Objawy zatrucia ostrego: nie opisano u ludzi zatruć drogą oddechową. Wystąpienie objawów podrażnienia górnych dróg oddechowych z kaszlem, sinoniebieskiego zabarwienia skóry, duszności i innych dolegliwości może wskazywać na zatrucie inną substancją, np. p-chloroaniliną.
Skażenie skóry prawdopodobnie może wywołać jej zaczerwienienie i obrzęk, a także spowodować nudności, wymioty, ból i zawroty głowy oraz sinoniebieskie zabarwienie błon śluzowych i skóry, wskazujące na methemoglobinemię.
Drogą pokarmową ciekła m-chloroanilina prawdopodobnie może wywołać nudności, wymioty, ból brzucha i inne objawy, jak w zatruciu przez skórę. Uwaga: opracowano na podstawie danych eksperymentalnych dotyczących p-chloroaniliny ze względu na jej podobną strukturę chemiczną.
Objawy zatrucia przewlekłego: nie były opisane. |
|
|
Niezbędne leki: tlen. Odtrutki: 1-proc. roztwór błękitu metylenowego do podawania dożylnego, witamina C w amp. po 500 mg. Leczenie: tlen i błękit metylenowy dożylnie.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Chronić przed utratą ciepła. Nie podawać alkoholu w żadnej postaci. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. Jeśli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, podawać dożylnie (powoli) ok. 10 ml 1-procentowego roztworu błękitu metylenowego, a następnie 500 mg witaminy C. Transport do szpitala (ośrodka ostrych zatruć) bez przerywania podawania tlenu.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Jeżeli zatruty oddycha, podawać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta lub za pomocą aparatu typu AMBU, z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU, z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną. Jeśli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, należy podać dożylnie (powoli) 10 ml 1-proc. roztworu błękitu metylenowego, a następnie witaminę C - 500 mg. Transport do szpitala karetką reanimacyjną, bez przerywania leczenia (brak poprawy uzasadnia wymienne przetaczanie krwi po określeniu poziomu methemoglobiny we krwi).
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością chłodnej wody (o temperaturze pokojowej), najlepiej bieżącej. Następnie postępować jak w zatruciu inhalacyjnym. Pomoc lekarska: Ze względu na duże ryzyko wystąpienia objawów ogólnych zatrucia w każdym przypadku konieczny jest transport do szpitala karetką PR. Wystąpienie sinoniebieskiego zabarwienia błon śluzowych i skóry uzasadnia postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana jest konsultacja dermatologiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Konieczna konsultacja okulistyczna wobec ryzyka uszkodzenia rogówki. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: W razie pomyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Nie podawać mleka ani alkoholu. Dalsze postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Pomoc lekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU, z podawaniem tlenu. Dalsze postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Transport do szpitala karetką reanimacyjna PR. Uwaga: pomimo braku danych o objawach zatruć m-chloroaniliną podano sposób postępowania jak w zatruciach p-chloroaniliną ze względu na prawdopodobieństwo jednoczesnego narażenia na obie substancje oraz wystąpienia podobnych objawów, wymagających podobnego leczenia niezależnie od rodzaju substancji. |
|
|
|