Nazwa | N-Metylomorfolina | Numer CAS | 109-02-4 | Synonimy | 4-metylomorfolina |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 2 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 2), H225; Acute Tox. 4, oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302; Skin Corr. 1B (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 1B), H314; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H225: Wysoce łatwopalna ciecz i pary. H302: Działa szkodliwie po połknięciu. H314: Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić. P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy. P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać. P310: Natychmiast skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/lekarzem/…
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 15 mg/m3 | NDSCh: | 30 mg/m3 | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04281:2003 PiMOŚP 1997, z. 16 |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 101,17 Stan skupienia w temp. 20 °C: ciecz Barwa: bezbarwna Zapach: amoniakalny Temperatura topnienia: -65 °C Temperatura wrzenia: 116 °C Temperatura zapłonu: 24 °C (produkt techniczny 12-14 °C) Temperatura samozapłonu: 190 °C Granice wybuchowości w powietrzu: - dolna: brak danych - górna: brak danych Stężenie stechiometryczne: 2,82% obj. Gęstość w temp. 20 °C: 0,91 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: 3,49 Prężność par: - w temp. 20 °C: 20 hPa - w temp. 30 °C: brak danych Stężenie pary nasyconej: - w temp. 20 °C: brak danych - w temp. 30 °C: brak danych Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20 °C: rozpuszcza się Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w eterze etylowym i etanolu, benzenie | Właściwości dodatkowe | Lepkość w temp. 20 °C: 0,9 mPa s Współczynnik załamania światła nD w temp. 20 °C: 1,4332 Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log Pow): 3,265 |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - brak danych LD50 (szczur, doustnie) - 1960 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych LD50 (królik, skóra) - 1242 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja żrąca.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, mdłości, wymioty, kaszel, duszność, może wystąpić skurcz oskrzeli lub obrzęk płuc.
Skażenie skóry wywołuje ból i miejscowe zaczerwienienie, pęcherze.
Skażenie oczu wywołuje ból i łzawienie, zaczerwienie spojówek, owrzodzenia z ryzykiem trwałego uszkodzenia rogówki.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, biegunkę.
Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzający się kontakt skóry z ciekłą substancją może spowodować miejscowe zmiany zapalne. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, Atrovent, deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon, furosemid, leki przeciwbólowe do podawania pozajelitowego. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia). Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają: podanie tlenu, założenie stałej drogi dożylnej (pielęgniarka), podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej. Na oparzenia założyć jałowy opatrunek. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W zależności od charakteru i rozległości zmian transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza w celu zapewnienia konsultacji chirurgicznej. Należy podać pozajelitowo leki przeciwbólowe.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych lub mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Nie podawać środków zobojętniających. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie objawowe. Należy podać pozajelitowo leki przeciwbólowe. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. |
|
|
|