Nazwa | Izopren | Numer CAS | 78-79-5 | Synonimy | 2-metylobutadien-1,3; 2-metylobuta-1,3-dien |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 1 (Substancja ciekła łatwopalna, kat.12), H224; Carc. 1B (Rakotwórczość kat. 1B), H350; Muta. 2 (Mutagenność kat. 2), H341; Aquatic Chronic 3 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego, kat. 3), H412; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H224: Skrajnie łatwopalna ciecz i pary. H350: Może powodować raka . H341: Podejrzewa się, że powoduje wady genetyczne . H412: Działa szkodliwie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić. P201: Przed użyciem zapoznać się ze specjalnymi środkami ostrożności. P273: Unikać uwolnienia do środowiska. P308 + P313: W przypadku narażenia lub styczności: Zasięgnąć porady/ zgłosić się pod opiekę lekarza.
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 100 mg/m3 | NDSCh: | 300 mg/m3 | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04271:2000 PiMOŚP 1997, z. 16 |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Właściwości podstawowe Masa cząsteczkowa: 68,11 Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz Barwa: bezbarwna Zapach: łagodny, mdły Temperatura topnienia: -146°C Temperatura wrzenia: 34,1°C Temperatura zapłonu: poniżej -20°C Temperatura samozapłonu: 220°C Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: - dolna: 1,0% obj. - górna: 9,7% obj. Stężenie stechiometryczne: 2,91% obj. Gęstość w temp. 20°C: 0,68 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: 2,35 Prężność par: - w temp. 20°C: 640 hPa - w temp. 30°C: 933 hPa Stężenie pary nasyconej: - w temp. 20°C: 1790 g/m3 - w temp. 30°C: 2520 g/m3 Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 0,1% wag. Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w większości rozpuszczalników organicznych | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 211°C Ciśnienie krytyczne: 3,8 MPa Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,42194 Lepkość w temp. 20°C: 0,216 mPa s Ciepło właściwe w temp. 20°C: 1,54 J/(g K) Ciepło parowania w temp. wrzenia: 380 J/g Ciepło spalania: -46,8 kJ/g Ciepło polimeryzacji: 1,17 kJ/g |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - 0,014 mg/m3 LD50 (szczur, doustnie) - brak danych LC50 (szczur, inhalacja) - 180000 mg/m3 LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja toksyczna, drażniąca; działa słabo depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.
Drogi wchłaniania: pary - drogi oddechowe, ciekły - przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: pary mogą wywołać łzawienie oczu, kaszel; pod wpływem par o dużym stężeniu może wystąpić duszność, ból i zawroty głowy, senność, śpiączka.
Skażenie skóry ciekłą substancją może wywołać zaczerwienienie, stan zapalny, a
Skażenie oczu - ból, łzawienie. Zatrucie
Drogą pokarmową prawdopodobnie może wywołać mdłości, wymioty i ból brzucha.
Objawy zatrucia przewlekłego: nie opisywano. Prawdopodobnie powtarzający się kontakt ze skórą może spowodować jej przewlekłe zapalenie. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, parafina płynna. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: tlenoterapia i postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój, ułożyć w pozycji półsiedzącej lub dowolnej. Podać tlen do oddychania. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli poszkodowany nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta lub aparatem typu AMBU, z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W razie stwierdzenia utraty przytomności, należy również wziąć pod uwagę inne jej przyczyny niż zatrucie parami izoprenu. W przypadku zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU, z podawaniem tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością letniej wody (z mydłem, jeżeli nie ma widocznych zmian). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W zależności od charakteru i rozległości zmian transport do szpitala karetką PR w celu zapewnienia konsultacji dermatologicznej.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy chłodną wodą, najlepiej bieżącą, co najmniej 15 minut. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Natychmiast po połknięciu (w ciągu 5 minut) poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Nie podawać mleka, tłuszczów i alkoholu. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Pomoc lekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
|