Nazwa | Ftalan dibutylu | Numer CAS | 84-74-2 | Synonimy | ftalan dwubutylu, ester dwubutylowy kwasu |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Repr. 1B (Szkodliwość na rozrodczość kat.1B), H360-Df; Aquatic Acute 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie ostre, kat. 1), H400; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H360Df: Może działać szkodliwie na dziecko w łonie matki. Podejrzewa się, że działa szkodliwie na płodność. H400: Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P201: Przed użyciem zapoznać się ze specjalnymi środkami ostrożności. P273: Unikać uwolnienia do środowiska. P308 + P313: W przypadku narażenia lub styczności: Zasięgnąć porady/ zgłosić się pod opiekę lekarza.
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
frakcja wdychalna | NDS: | 5 mg/m3 | NDSCh: | - | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PIMOŚP 2016, nr 1 (87) PN-Z-04495:2018-09 |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 278,3 Stan skupienia w temp. 20°C: oleista ciecz Barwa: bezbarwna Zapach: słaby Temperatura topnienia: -35°C Temperatura wrzenia: 340°C Temperatura zapłonu: 157°C Temperatura samozapłonu: 403°C Granice wybuchowości w powietrzu: - dolna: 0,1% obj. - górna: 1,62% obj. Stężenie stechiometryczne: 1,06% obj. Gęstość w temp. 20°C: 1,046 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: 9,6 Prężność par w temp. 20°C: 0,0027 Pa Stężenie pary nasyconej w temp. 20°C: 0,2 mg/m3 Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 0,012% wag. Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w eterze etylowym, alkoholu etylowym, acetonie, benzenie | Właściwości dodatkowe | Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4929 Lepkość w temp. 20°C: 15,38 mPa s Ciepło właściwe w temp. 80°C: 1,867 J/(g K) Ciepło parowania w temp. 20°C: 352,0 J/g Ciepło spalania: -30,92 kJ/g Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 4,72 |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - brak danych LD50 (szczur, doustnie) - 8000 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - 4250 mg/m3 LD50 (królik, skóra) > 20000 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja toksyczna, drażniąca i uczulająca.
Drogi wchłaniania: przez drogi oddechowe, z przewodu pokarmowego.
Objawy zatrucia ostrego: w dużych stężeniach mgły mogą powodować podrażnienie błon śluzowych górnych dróg oddechowych, kaszel oraz bóle i zawroty głowy. Może wystąpić uczucie duszności.
Skażenie skóry może wywołać miejscowe zaczerwienienie.
Skażenie oczu ciekłą substancją może wywołać ból, zaczerwienienie spojówek.
Drogą pokarmową może wywołać nudności, wymioty, biegunkę, przemijające objawy uszkodzenia nerek. Opisano zatrucie po spożyciu 10 g substancji.
Objawy zatrucia przewlekłego: ma właściwości uczulające; może wywołać zapalenie skóry w okolicach pachowych. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, pyralgina do podawania pozajelitowego, parafina płynna.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska: Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Jeżeli poszkodowany ma uczucie duszności, należy podać tlen do wdychania. Pomoc lekarska: Postępowanie w zależności od stanu poszkodowanego.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież, obmyć skórę bieżącą ciepłą wodą z mydłem. Pomoc lekarska: W razie wystąpienia zmian skórnych należy skierować do dermatologa.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy 15 minut dużą ilością chłodnej wody (poszkodowany może sam płukać sobie oczy). Pomoc lekarska: W razie bólu, pieczenia oczu - konsultacja okulistyczna.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Pierwsza pomoc przedlekarska: Poszkodowany może sam wywołać u siebie wymioty. Podać do picia 150 ml parafiny. Pomoc lekarska: Postępowanie objawowe. W razie bólów brzucha należy podać pyralginę pozajelitowo. Wskazane skierowanie do konsultacji internistycznej ze względu na możliwość uszkodzenia nerek. |
|
|
|