Nazwa | Akrylan metylu | Numer CAS | 96-33-3 | Synonimy | ester metylowy kwasu akrylowego |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 2 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 2), H225; Acute Tox. 4, inhal. (Toksyczność ostra, kat.4 – droga oddechowa), H332; Acute Tox. 4, dermal (Toksyczność ostra, kat.4 – skóra), H312; Acute Tox. 4, oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302; Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319; STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H335; Skin Irrit. 2 (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 2), H315; Skin Sens. 1 (Działanie uczulające na skórę, kat.1), H317; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H225: Wysoce łatwopalna ciecz i pary. H332: Działa szkodliwie w następstwie wdychania. H312: Działa szkodliwie w kontakcie ze skórą. H302: Działa szkodliwie po połknięciu. H319: Działa drażniąco na oczy. H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych. H315: Działa drażniąco na skórę. H317: Może powodować reakcję alergiczną skóry.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić. P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy. P302 + P352: W przypadku kontaktu ze skórą: umyć dużą ilością wody lub... P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania. P403 + P235: Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu. Przechowywać w chłodnym miejscu.
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 14 mg/m3 | NDSCh: | 28 mg/m3 | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 86,1 Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz Barwa: bezbarwna Zapach: drażniący Temperatura topnienia: poniżej -75°C Temperatura wrzenia: 80°C Temperatura zapłonu: -3°C Temperatura samozapłonu: 415°C Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: - dolna: 2,8% obj. - górna: 25% obj. Stężenie stechiometryczne: 4,46% obj. Gęstość w temp. 20°C: 0,95 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: 2,97 Prężność par: - w temp. 20°C: 93 hPa - w temp. 30°C: 147 hPa Stężenie pary nasyconej: - w temp. 20°C: 329 g/m3 - w temp. 30°C: 502 g/m3 Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 5,6% wag. Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, acetonie, benzenie | Właściwości dodatkowe | Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4040 Lepkość w temp. 20°C: 0,51 mPa s Ciepło właściwe: 2,0 J/(g K) Ciepło parowania w temp. wrzenia: 384,2 J/g Ciepło spalania: -24,5 kJ/g Ciepło polimeryzacji: 946,2 J/g |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - 0,07 mg/m3 LD50 (szczur, doustnie) - 300 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - 4756 mg/m3 (4 h) LD50 (królik, skóra) - 1243 mg/kg TCL0 (człowiek, inhalacja) - 264 mg/m3
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca; wywołuje uczulenia.
Drogi wchłaniania: pary - drogi oddechowe; ciekły - skóra i przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par wywołuje obfite łzawienie i ból oczu, zaczerwienienie spojówek. W stężeniach ok. 270 mg/m3 powoduje kaszel, zaczerwienienie błony śluzowej nosogardzieli, a w bardzo dużych stężeniach może wywołać obrzęk płuc. Opisywano zatrzymanie akcji serca.
Skażenie skóry ciekłym akrylanem powoduje jej ból i zaczerwienienie, oparzenie chemiczne z pęcherzykami. Oblanie skóry może spowodować ogólne objawy zatrucia.
Skażenie oczu ciekłym akrylanem powoduje ból, zaczerwienienie spojówek, oparzenie chemiczne z ryzykiem uszkodzenia rogówki.
Drogą pokarmową wywołuje nudności, wymioty, ból gardła, przełyku i brzucha z prawdopodobieństwem wystąpienia zaburzeń oddechowych i krążenia, z ryzykiem śpiączki.
Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzające się narażenie może powodować kontaktowe i alergiczne zmiany skórne. Badania eksperymentalne na zwierzętach wskazują na możliwość uszkodzenia wątroby i nerek. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, Atrovent do inhalacji, deksametazon do podawania inhalacyjnego (np. Auxiloson), hydrokortyzon, furosemid, pyralgina do podawania pozajelitowego, Relanium do podawania pozajelitowego (amp. po 10 mg). Odtrutki: nie są znane. Leczenie: tlenoterapia, postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Należy kontynuować podawanie tlenu. Ze względu na ryzyko obrzęku płuc założyć stałą drogę dożylną. W razie duszności, z objawami spastycznymi oskrzelowymi, należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia) - działa rozszerzająco na oskrzela po 3-5 minutach. W razie rozpoczynającego się obrzęku płuc podać inhalacyjnie deksametazon (np. Auxiloson) lub dożylnie hydrokortyzon, furosemid. Ze względu na zagrażający obrzęk płuc i zaburzenia krążeniowe w każdym przypadku transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza, bez przerywania leczenia.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Jeżeli zatruty oddycha, podawać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta lub za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Przy zaburzeniach oddychania zaintubować, prowadzić oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjnie deksametazonu (np. Auxilosonu) lub dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. W razie wystąpienia drgawek można podać dożylnie 1 amp. Relanium. W każdym przypadku zatrucia transport do szpitala karetką reanimacyjną PR z kontynuacją leczenia, ze względu na zagrażający obrzęk płuc oraz zaburzenia krążeniowe.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością wody o temperaturze pokojowej, najlepiej bieżącej. Nie stosować mydła ani środków zobojętniających. Założyć na oparzenia jałowy opatrunek. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W razie wskazań można podać lek przeciwbólowy (pyralginę). W zależności od obszaru skażenia skóry i charakteru zmian transport do szpitala karetką PR lub reanimacyjną ze względu na ryzyko wystąpienia ogólnych objawów zatrucia.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Natychmiast obficie płukać oczy chłodną wodą, najlepiej bieżącą, co najmniej 15 minut. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Zapewnić pilną konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Podać do wypicia białko jaj kurzych lub mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Nie prowokować wymiotów. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Założyć stałą drogę dożylną. Można podać pozajelitowo lek przeciwbólowy (np. pyralginę). Ze względu na ryzyko zaburzeń oddechowych i krążeniowych transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Pomoc lekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
|