Działania z zakresu profilaktyki organizacyjnej to:

• ograniczenie w miarę możliwości liczby osób oraz czasu pracy w warunkach narażenia na substancje chemiczne, ze szczególnym uwzględnieniem czynników rakotwórczych i mutagennych
• ograniczenie obszarów zagrożenia czynnikami rakotwórczymi i mutagennymi oraz zaopatrzenie tych obszarów w znaki ostrzegawcze oraz informacyjne dotyczące bezpieczeństwa pracy

• ograniczenie obszarów zagrożenia czynnikami tworzącymi atmosfery wybuchowe oraz oznakowanie stref zagrożenia i zaopatrzenie tych obszarów w znaki ostrzegawcze

• informowanie pracowników o źródłach narażenia na niebezpieczne substancje chemiczne, ze szczególnym uwzględnieniem substancji rakotwórczych i mutagennych oraz zagrażających bezpieczeństwu pracowników substancji palnych, wybuchowych, utleniających i żrących
• przeszkolenie personelu w zakresie sposobu postępowania z preparatami chemicznymi, ze szczególnym uwzględnieniem ww. czynników
• wykonywanie czynności zawodowych w obszarach zagrożonych wybuchem i pożarem w odpowiednio dobranych środkach ochrony indywidualnej z materiałów niepowodujących wyładowań elektrostatycznych według PN-EN 1149-1.
• zapewnienie bezpiecznego gromadzenia i przechowywania oraz oznakowania substancji i preparatów chemicznych
• zapewnienie bezpiecznego niszczenia odpadów produkcyjnych
• zapewnienie kart charakterystyk niebezpiecznych preparatów chemicznych i udostępnianie ich pracownikom.

W zakładach pracy w przypadku występowania narażenia pracowników na czynniki chemiczne i pyły, dla których ustalone są w krajowych przepisach wartości najwyższych dopuszczalnych stężeń, pracodawcy powinni zapewnić przeprowadzanie badań i okresowych pomiarów tych czynników, zgodnie z poniżej podaną częstotliwością (Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 2 lutego 2011 r. w sprawie badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy)

• co najmniej raz na dwa lata – przy stwierdzeniu, w ostatnio przeprowadzonym badaniu, stężeń i natężeń czynnika szkodliwego od 0,1 do 0,5 włącznie wartości
• co najmniej raz w roku – przy stwierdzeniu stężeń i natężeń czynnika szkodliwego od powyżej 0,5 do 1,0 włącznie, wartości - najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń określonych w odrębnych przepisach.

W przypadku występowania w środowisku pracy czynnika o działaniu rakotwórczym lub mutagennym (Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 30 grudnia 2004 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy związanej z występowaniem w miejscu pracy czynników chemicznych), pracodawca jest obowiązany do pomiarów tego czynnika:

• w każdym przypadku wprowadzenia zmian w warunkach stosowania tego czynnika
• co najmniej raz na trzy miesiące – przy stwierdzeniu stężeń czynnika rakotwórczego lub mutagennego od powyżej 0,5 do 1,0 włącznie wartości
• co najmniej raz na sześć miesięcy – przy stwierdzeniu w dwóch poprzednich pomiarach stężeń czynnika rakotwórczego lub mutagennego od 0,1 do 0,5 włącznie wartości najwyższych dopuszczalnych stężeń określonych w odrębnych przepisach.

W przypadku narażenia na pył zawierający azbest, badania i pomiary wykonuje się co najmniej raz na trzy miesiące. Jeżeli wyniki z dwóch ostatnich badań i pomiarów nie przekroczyły 0,5 wartości NDS, częstotliwość ta może być zmniejszona do - co najmniej raz na sześć miesięcy.

W razie stwierdzenia przekroczeń najwyższych dopuszczalnych stężeń czynnika szkodliwego dla zdrowia, pracodawca określa przyczyny i niezwłocznie wprowadza środki techniczne, technologiczne lub organizacyjne (Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 30 grudnia 2004 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy związanej z występowaniem w miejscu pracy czynników chemicznych)

Okresowe pomiary czynnika szkodliwego nie są wymagane, jeżeli wyniki ostatnio przeprowadzonych pomiarów nie przekraczają 0,1 wartości najwyższych dopuszczalnych stężeń, a w procesie technologicznym nie są przewidywane zmiany, mogące wpływać na wysokość stężeń i natężeń czynnika szkodliwego, dotyczy to również pomiarów czynników rakotwórczych lub mutagennych