Najbardziej wiarygodną metodą takiej oceny ryzyka jest pomiar stężeń substancji chemicznych w strefie oddychania pracownika (metoda ilościowa), a następnie ustalenie relacji wskaźników narażenia do wartości najwyższych dopuszczalnych stężeń (NDS, NDSCh, NDSP). Wykorzystując powyższą zasadę ocena ryzyka zawodowego może być jedynie przeprowadzona dla 570 substancji chemicznych i pyłów, które posiadają ustalone normatywy higieniczne rozporządzeniem Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej (Dz.U. 2018 poz. 1286* ze zm.). Jest to niewielka liczba substancji, w porównaniu do liczby ok. 30 000 czynników chemicznych, powszechnie stosowanych w państwach Unii Europejskiej. Z tego względu dla czynników chemicznych nieposiadających ustalonych wartości normatywnych w przepisach krajowych, zaleca się pracodawcy ustalenie własnych kryteriów dopuszczalności ryzyka zawodowego z uwzględnieniem opinii ekspertów z dziedziny BHP, własnych doświadczeń oraz doświadczeń i opinii pracowników.