Kierowca karetki Pogotowia Ratunkowego
MIĘDZYNARODOWA KARTA CHARAKTERYSTYKI ZAGROŻEŃ ZAWODOWYCH

 

 

KIEROWCA KARETKI POGOTOWIA RATUNKOWEGO
Kto to jest kierowca karetki Pogotowia ratunkowego?

 

Jest to pracownik kierujący karetką Pogotowia Ratunkowego w celu transportu chorych, rannych lub rekonwalescentów, jak również różnego rodzaju materiałów medycznych do/ze szpitala lub innej placówki służby zdrowia.
Jakie zagrożenia wiążą się z wykonywaniem tego zawodu?
  • W pracy kierowcy karetki istnieje zagrożenie wypadkami komunikacyjnymi, wynikającymi z jazdy do nagłych wypadków z dużą prędkością  [patrz: uwaga 1].
  • Kierowcy często stykają się z osobami chorymi zakaźnie, co stanowi poważne zagrożenie ich zdrowia.
  • Kierowcy często pomagają przy podnoszeniu i przenoszeniu pacjentów, co może prowadzić do urazów lub bólów pleców, ramion i rąk.
  • Kierowcy pracują pod presją czasu, mają nieregularne godziny pracy (system 12-godzinny) i często stykają się z trudnymi sytuacjami życiowymi, co stanowi źródło stresu i wpływa na ich samopoczucie.
Czynniki środowiska pracy związane z wykonywanym zawodem oraz ich możliwe skutki dla zdrowia

 

Czynniki mogące powodować wypadki

  • Nierówne, śliskie nawierzchnie, schody, piętra - możliwość urazów w wyniku poślizgnięcia, potknięcia, upadku podczas przenoszenia pacjentów lub noszy
  • Prowadzenie karetki z duża prędkością do nagłych wypadków (włączając przecinanie skrzyżowań na czerwonym świetle, prowadzenie po poboczach, pochyłościach, przez uliczne korki) - możliwość urazów w wyniku zwiększonego ryzyka wypadków drogowych
 
  • Różnego typu prace związane z naprawą lub serwisem samochodu - możliwość urazów
 
  • Butle ze sprężonymi gazami pod ciśnieniem wewnątrz karetki (np. z tlenem lub gazami anestetycznymi) - możliwość urazów na skutek wybuchu
 
Czynniki fizyczne

  • Nadmierny hałas pochodzący z syreny alarmowej - możliwość uszkodzenia słuchu
 
  • Radioaktywne izotopy (w sytuacji, gdy karetki są używane do transportu radioizotopów do szpitali) - możliwość napromieniowania
 
Czynniki chemiczne
i pyły


  • Butle z gazami anestetycznymi podawanymi pacjentom w karetce - możliwość zatruć
 
  • Środki czyszczące, myjące, dezynfekujące - możliwość podrażnienia i stanów zapalnych skóry
  • Lateks - możliwość reakcji uczuleniowych (astmy, wstrząsu, zapalenia skóry)
Czynniki biologiczne

  • Mikroorganizmy chorobotwórcze, których źródło stanowią ludzkie wydzieliny i wydaliny (np. krew, ślina, mocz) - możliwość chorób zakaźnych, w tym również w wyniku bezpośredniego kontaktu z chorymi
Czynniki ergonomiczne, psychospołeczne i związane z organizacją pracy

  • Nadmierny wysiłek fizyczny i wymuszona pozycja ciała podczas podnoszenia i przenoszenia chorych, prowadzenia i naprawy samochodu na drodze - możliwość dolegliwości bólowych wynikających z przeciążenia układu mięśniowo-szkieletowego
  • Prowadzenia pojazdu pod presją czasu, kontakt z ofiarami wypadków, umierającymi pacjentami, zmarłymi, nieregularne godziny pracy, przedłużający się stan gotowości - możliwość stresu psychicznego
  • Agresywnie zachowujący się pacjenci, szczególnie chorzy psychicznie - możliwość urazów
Działania profilaktyczne

 

Należy stosować obuwie ochronne ze spodami przeciwpoślizgowymi.
Należy stosować rękawice chroniące przed czynnikami chemicznymi, a jeśli to nie jest możliwe, używać kremy ochronne.
W przypadku uczulenia na lateks należy stosować rękawice wykonane z innych materiałów, a także unikać kontaktu z innymi produktami zawierającymi lateks.
Kierowcy karetki powinni zostać poddani szczepieniu zapobiegającemu zakażeniu wirusem zapalenia wątroby typu B oraz zapoznać się z zasadami postępowania z płynami ustrojowymi.
Należy stosować bezpieczne sposoby podnoszenia i przenoszenia pacjentów oraz sprzętu medycznego i stosować urządzenia mechaniczne ułatwiające podnoszenie i przenoszenie.
Należy nauczyć pracowników sposobów rozpoznawania i unikania napaści oraz stosowania technik obronnych w razie ataku.
Należy zapewnić specjalistyczna pomoc dla pracowników narażonych na zespół stresu pourazowego.
Informacje szczegółowe

 

Synonimy Kierowca sanitarki, kierowca karetki pogotowia.
Definicja i/lub opis zawodu

Kierowcy karetki transportują chorych, rannych albo rekonwalescentów, jak również różnego typu materiały medyczne. Pomagają sanitariuszom przy umieszczaniu pacjentów na noszach i wkładaniu noszy do karetki oraz przenoszeniu. Zabierają chore i zranione osoby do szpitala oraz transportują rekonwalescentów do miejsca przeznaczenia. Używają swojej wiedzy i umiejętności, aby zapobiec nagłym manewrom na drodze, które mogą zaszkodzić pacjentom. Organizują pierwszą pomoc, jeżeli taka jest potrzeba. Mogą uspokajać zdenerwowanych pacjentów. Mogą przedstawiać fakty dotyczące wypadku personelowi szpitalnemu lub prawnikom biur ubezpieczeń. Osoby, które prowadzą pojazd pierwszej pomocy medycznej, są odpowiedzialne za utrzymanie samochodu w dobrym stanie technicznym, czystości i gotowości do natychmiastowego wyjazdu (stan paliwa i płynów eksploatacyjnych), prowadzenie rejestru pracy pojazdu, obsługi technicznej i sezonowej, utrzymanie łączności ze stacją pogotowia.
Zawody pokrewne Kierowca-dostawca, kierowca ciężarówki, pilot karetki powietrznego ratownictwa medycznego, kierowca karetki przewozowej.
Wykonywane czynności Asystowanie, ciągnięcie i pchanie, czyszczenie, dokumentowanie, dźwiganie, kierowanie pojazdem, komunikowanie, ładowanie, naprawianie, ostrzeganie, pisanie, podtrzymywanie, przenoszenie, raportowanie, transportowanie, trzymanie, umieszczanie.
Podstawowy stosowany sprzęt Karetka, furgonetka lub podobne samochody, standardowe narzędzia kierowcy, nosze, butle z tlenem i innymi gazami, respirator, defibrylator, aparaty do pomiaru ciśnienia, środki ochrony indywidualnej (maski, rękawice), sprzęt łączności.
Miejsca/obszary, gdzie zawód występuje powszechnie Stacje pogotowia ratunkowego, publiczne i prywatne zakłady opieki zdrowotnej, domy starców i rekonwalescentów.
Uwagi

  1. Tylko wykwalifikowani kierowcy, z co najmniej 3-letnią praktyką w kierowaniu pojazdami, dobrym stanem zdrowia i spełniający wymagania psycho-motoryczne mogą być zatrudniani na stanowisku kierowcy karetki sanitarnej.
  2. Informacje na temat zagrożeń związanych z kierowaniem i obsługą pojazdów mechanicznych znajdują się także w kartach zawodów pokrewnych, takich jak kierowca-dostawca, kierowca ciężarówki, mechanik samochodowy, itp.
Piśmiennictwo

  1. Rozporządzenie MPiPS z 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (t.j. Dz. U z 2003 r., Nr 169, poz. 1650 z póź.zm);
  2. Rozporządzenie MZiOS z 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy. (Dz. U. Nr 69, poz.332 z póź.zm);
  3. Rozporządzenie MPiP S z dnia 14 marca 2000 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy ręcznych pracach transportowych (Dz. U. Nr 26, poz. 313 z późn.zm.)
  4. USTAWA z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r. poz. 1137)
  5. ROZPORZĄDZENIE MPiPS z dnia 27 kwietnia 2010 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz. U. Nr.82, poz. 537);
  6. Informator - „Środki ochrony indywidualnej”. INFOCHRON. Warszawa. CIOP 2000.
 
MIKRO-BHP

Program MIKRO-BHP jest prostą w obsłudze aplikacją wyposażoną w zestaw funkcji, wspomagających  obowiązkowe czynności z zakresu bhp, zawierającą wyprofilowane branżowo kompendium wiedzy z tej dziedziny oraz instruktażowe informacje i opisy działań z zakresu prewencji wypadkowej, ułatwiające podnoszenie poziomu stanu bhp w mikrofirmach.

Ulotka informacyjna  nt. MIKRO-BHP 
Wersja DEMO programu MIKRO-BHP