Posadzkarz
MIĘDZYNARODOWA KARTA CHARAKTERYSTYKI ZAGROŻEŃ ZAWODOWYCH

 

 

POSADZKARZ

Kto to jest posadzkarz?

 

Posadzkarz pokrywa nawierzchnię podłogową różnego rodzaju materiałami budowlanymi, takimi jak: płytki z tworzyw mineralnych i sztucznych, płytki ceramiczne i szklane, kamień naturalny i sztuczny, deski drewniane i klepki podłogowe i inne. Ponadto odnawia i konserwuje już istniejące, ale zniszczone podłogi.

Jakie zagrożenia wiążą się z wykonywaniem tego zawodu?
  • Praca posadzkarza jest często wykonywana w nieogrzewanych pomieszczeniach co naraża ich na częstą zmianę temperatury oraz na wychłodzenie organizmu.
  • Praca posadzkarza wykonywana jest w wymuszonej pozycji ciała, w pozycji klęczącej lub w kucki, co znacznie obciąża kręgosłup i ręce.
  • Dodatkowym utrudnieniem jest pył powstający podczas docinania lub szlifowania materiałów ceramicznych, kamiennych lub drewnianych.
  • Posadzkarz często ma także kontakt zę środkami chemicznymi wykorzystywanymi do wyrównywania powierzchni, klejenia i spajania podłóg.
Czynniki środowiska pracy związane z wykonywanym zawodem oraz ich możliwe skutki dla zdrowia

 

Czynniki mogące powodować wypadki

  • Śliskie, nierówne powierzchnie – możliwość powstania urazów ciała, złamania, potłuczenia
 
  • Wąskie przejścia, dojścia – możliwość urazów ciała na skutek nieodpowiedniego urządzenia stanowisk pracy, małą powierzchnią do przechowywania materiałów budowlanych lub pracą w małych, ciasnych pomieszczeniach.
 
  • Wymuszona pozycja ciała – często prace wykonywane są w pozycji klęczącej lub na kolanach, co może przyczynić się do wystąpienia problemów z układem ruchowym, zwyrodnień kręgosłupa, stawów kolanowych
 
Czynniki fizyczne

  • Hałas – emitowany przez stosowane elektronarzędzia i maszyny – możliwość wystąpienia uczucia zmęczenia, a przy dłuższym przebywaniu w podwyższonym hałasie może spowodować uszkodzenie słuchu
 
  • Wibracje – powstające podczas obsługi maszyn i urządzeń służących do mieszania zapraw, klejów, itd. możliwość uszkodzenia układu kostnoszkieletowego i układu nerwowego..
 
  • Ruchome części maszyn i urządzeń wykorzystywanych przy mieszaniu i docinaniu materiałów budowlanych
 
  • Prąd elektryczny – możliwość porażenia prądem elektrycznym podczas obsługi wadliwie działających urządzeń elektrycznych lub stosowanie ich w nieodpowiedni sposób, np. na mokrej nawierzchni.

 

  • Odpryski materiałów budowlanych – możliwość uszkodzenia oczu na skutek zaprószenia oczu podczas obróbki, docinania płytek, kamieni.
 
Czynniki chemiczne i pyły

  • Środki chemiczne – możliwość powstania uczuleń oraz alergii na zawarte w klejach, lepikach alergeny – możliwość reakcji alergicznych skórnych, zatruć przy długotrwałym wdychaniu lub zatruć np. przy przypadkowym spożyciu
 
  • Pyły wapna, drewna lub płytek ceramicznych – możliwość wystąpienia problemów z układem oddechowym, uczulenia, astmę, zapalenia spojówek.
 
Czynniki biologiczne

 

 
Czynniki ergonomiczne, psychospołeczne i związane z organizacją pracy

  • Ręczne prace transportowe – możliwość uszkodzenia kręgosłupa przy przekroczeniu dźwigania ciężarów lub nieodpowiednim ich podnoszeniu
 
  • Mikroklimat – prace czasem są wykonywane na otwartej przestrzeni, co wiąże się z narażeniem pracownika na wysokie/niskie temperatury, promieniowanie słoneczne, co może spowodować wychłodzenie lub przegrzanie organizmu lub poparzenia skórne, udary cieplne.
 
  • Uderzenia o nieruchome przedmioty – możliwość powstania urazów, potłuczeń, siniaki i zadrapania, na skutek kontaktu ze składowanymi materiałami, małą przestrzenią do pracy
 
Działania profilaktyczne

 

Pracownik powinien otrzymać odzież i obuwie robocze, które w zależności od temperatury, chronić będą przed niską i wysoką temperaturą. Obuwie powinno posiadać antypoślizgową podeszwę.
Pracownicy wykonujący pracę na otwartej przestrzeni lub w pomieszczeniach nie ogrzewanych, powinni mieć dostęp do ciepłych, zimnych napojów oraz pomieszczenia w których mogą się ogrzać lub schronić przed promieniowaniem słonecznym.
Obróbka materiałów powinna być wykonywana w okularach ochronnych, co zapobiega zaprószeniem i uszkodzeniom oczu.
Należy stosować sprawne technicznie maszyny i urządzenia. Należy pamiętać o wyłączaniu elektronarzędzi (np. przecinarki tarczowej) spod napięcia, gdy są one przenoszone lub nie używane przez dłuższy czas. Należy przestrzegać przyjęte procedury w czasie konserwacji maszyn i urządzeń – przede wszystkim odłączenie zasilania.
Przed użyciem elektronarzędzi należy przeprowadzić oględziny, sprawdzić czy obudowy i przewody elektryczne nie są uszkodzone.
Składowane materiały niezbędne do wykonywania prac należy tak składować aby zapobiec ich przewróceniu się i ewentualnemu przygnieceniu pracownika, należy zachować stabilność środka ciężkości.
Środki chemiczne należy składować w odpowiednim pomieszczeniu, które jest zamknięte, niedostępne dla osób postronnych oraz jest wentylowane co zapobiegnie nagromadzeniu się oparów substancji chemicznych, zapobiega to zatruciom i zmniejsza możliwość wybuchu. Substancje chemiczne należy przechowywać w oryginalnych opakowaniach, lub jeśli to nie jest możliwe powinny zostać bardzo widocznie opisane, tak aby uniknąć pomyłki.
Do transportu ręcznego należy stosować wózki ręczne, które w znacznym stopniu ułatwiają prace transportowe. Pracownicy powinni być zaznajomieni z obowiązującymi normami dotyczącymi dźwigania ciężarów oraz podnoszeniem ładunków.
Informacje szczegółowe

 

Synonimy  

 

Definicja i/lub opis zawodu

 

Posadzkarz wykonuje podłogi i inne nawierzchnie z: drewna, płytek lastrykowych, płytek ceramicznych, płytek z tworzyw sztucznych, z wykładzin rulonowych z tworzyw sztucznych. Wykonuje posadzki bezspoinowe (jastrychowe) cementowe, lastrykowe, ksylolitowe, estrychgipsowe i z żywic syntetycznych. Podczas pracy posługuje się odpowiednimi narzędziami, sprzętem pomocniczym oraz maszynami do obróbki drewna, przygotowania zaprawy, szlifowania nawierzchni podłogowych i transportu materiałów na placu budowy.

Zawody pokrewne  

Glazurnik, tynkarz, murarz, betoniarz, technik budownictwa, parkieciarz

Wykonywane czynności - Analizowanie dokumentacji budowlanej i rysunków roboczych w celu ustalenia na ich podstawie rodzaju i zakresu robót podłogowych
- Wykonywanie podkładów, izolacji pod różne rodzaje posadzek
- Przygotowywanie zapraw, mieszanek betonowych, lastrykowych i estrichgipsowych, klejów, kitów, lepików i mas plastycznych
- Wyznaczanie powierzchni posadzek i pól ich podziału
- Dobieranie płytek posadzkarskich wg wzorów i wybarwień, kolorowanie, przycinanie, szlifowanie i dopasowywanie
- Wykonywanie cokolików i mocowanie listew przypodłogowych
- Wykonywanie wszelkiego rodzaju posadzek
- Sprawdzanie poziomu podkładów i posadzek
- Ocenianie jakości materiałów zastosowanych w robotach posadzkarskich i okładzinowych
- Ocenianie stanu technicznego narzędzi, sprzętu i maszyn.
Podstawowy stosowany sprzęt - betoniarki,
- wózki ręczne transportowe
- szlifierki
- maszynki do cięcia płytek ceramicznych
- piły tarczowe
- cykliniarki
- klamry ciesielskie
- ręczne młoty pneumatyczne
- noże do cięcia
- ostrzałki do narzędzi
- szpachle, packi, zacieraczki ręczne i elektryczne
- młotki, pędzle
- poziomnice
- wagę wodną
- teodolit
- miarkę, ołówek stolarski, kątomierz
Miejsca/obszary, gdzie zawód występuje powszechnie - budowy
- remontowane budynki
- mieszkania
Uwagi

 
Piśmiennictwo

  1. Rozporządzenie MPiPS z 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (t.j. Dz. U z 2003 r., Nr 169, poz. 1650 z póź.zm);

  2. Rozporządzenie MZiOS z 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy. (Dz. U. Nr 69, poz.332 z póź.zm);

  3. Rozporządzenie RM z 10 września 1996 r. w sprawie wykazu prac szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet (Dz. U. Nr 114, poz. 545 z póź.zm);

  4. Rozporządzenie MPiPS z dnia 27 kwietnia 2010 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz. U. Nr.82, poz. 537);

  5.  Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 14 marca 2000 w sprawie bezpieczeństwa i  higieny pracy przy ręcznych pracach transportowych ze zm.
  6.  Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 30 grudnia 2004 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy związanej z występowaniem w miejscu pracy czynników chemicznych ze zm.
  7. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów
 
MIKRO-BHP

Program MIKRO-BHP jest prostą w obsłudze aplikacją wyposażoną w zestaw funkcji, wspomagających  obowiązkowe czynności z zakresu bhp, zawierającą wyprofilowane branżowo kompendium wiedzy z tej dziedziny oraz instruktażowe informacje i opisy działań z zakresu prewencji wypadkowej, ułatwiające podnoszenie poziomu stanu bhp w mikrofirmach.

Ulotka informacyjna  nt. MIKRO-BHP 
Wersja DEMO programu MIKRO-BHP